‘Doomscrolling’

Collum 13 augustus 2022

‘Doomscrolling’ ik kwam het begrip net tegen in een krantenartikel. Het dagelijks lange tijd achter elkaar het internet afscrollen op negatieve, verontrustende berichten en daar dan vervolgens last van krijgen. Ik betrap me er zelf ook wel op. Ik reguleer het door op gezette tijden de laptop terzijde te schuiven en een ouderwets boek of papieren krant te pakken. Daarbij kom je in rustiger vaarwater terecht. Het papier is dus geduldiger dan de digitale bronnen. Daar wordt je telkens door popupschermen of clickbaitvinkjes geattendeerd op nog meer gerelateerd nieuws. Dat daarachter algoritmes schuilgaan die op basis van jouw eerder in beeld gebrachte surfgedrag jouw actuele klikgedrag proberen te beinvloeden ontgaat de gemiddelde internetgebruiker volledig. Het zit ook zo diep verborgen in het hele systeem en doorgaans hebben we er totaal geen benul van.
Je kunt je beter tot een papieren krant wenden. Daarin staat het nieuws van dat moment dat door proffesionele redacteuren als lezenswaardig is bevonden. Daar zou best eens meer aandacht aan gegeven mogen worden. Bij deze dus. Ik wil ene lans breken voor ouderwetse mediakanalen zoals papieren krant en ouderwetser liniaire TV.
Internet als bron van informatie is en blijft van een bedenkelijk niveau omdat daar tal van desinformerende niet geverifieerde alternatieve feiten als waar worden gepresenteerd. De domme kloot hobbelt er kritiekloos achteraan, gelooft er in, klikt erop en wordt per omgaande met meer van hetzelfde overgoten. Zo zit het systeem in elkaar. Het is gericht op het zo lang mogelijk vasthouden van de ‘surfer’ omdat adverteerders daar voor betalen. Dat is het verdienmodel achter de schermen en wij zelf zijn met ons klikgedrag het product waar de adverteerders op uit zijn.
De sociale media bedrijven zoals Twitter, Instagram, TikTok, Meta varen er wel bij maar geven er slechts zoiets voor terug als een opgeklopt ei. Veel lucht en dat dan gebakken.
Een soufflé die na nuttiging in elkaar zakt en je weer laat zitten met dat lege gevoel.
Niets beklijft. ‘Ik heb ergens gelezen op Facebook dus is het waar.’ NOT!

Thé, als je me kunt horen.

In Vrijheid was het toch?

We weten niets van de soldaat. 
We weten niets van de soldaat
Zit hij in zijn schuttersput
Duizend mijlen ver van huis
Dicht bij vijandelijk geschut
We weten niets van de soldaat
En we willen ook niets weten

We weten niets van de soldaat
Ze heten Edwin of Marjan
Ze sterven ergens in het veld
In de hitte van de strijd
Dan de vlag over hen heen
Wе weten niets van dе soldaat
En we willen ook niets weten. . .


Lang geleden eens geschreven door Thé Lau in een tijd van relatieve vrede. Nou Thé, als je me nog ergens kunt horen en als je er nog iets van meekrijgt. Oorlog is inmiddels een stuk dichterbij gekomen, Rusland is Oekraine binnengevallen en neemt de gehele Donbas in. Zelfs in onze straten kraait het oproer. Onze bestuurders hebben er een rommeltje van gemaakt. Ze hebben een compleet gebrek aan empathisch vermogen aan de dag gelegd om nog aan te kunnen voelen wat er onder de bevolking leeft. Achtereenvolgende kabinetten hebben aan de leiband gelopen van het grote geld, het bedrijfsleven en de financiele sector. Men heeft lang gedacht dat alles te koop is tegen een zo scherp mogelijke prijs. Daarbij zijn ze vergeten vooruit te kijken naar de samenstelling van de nederlandse bevolking. Die vergrijst namelijk en telkens weer zullen er de komende jaren grote groepen de pensioengerechtigde leeftijd bereiken en uit het arbeidsproces stappen. Nieuwe aanwas is er nauwelijks want er worden al jaren aan een stuk , naar nu blijkt, te weinig kinderen geboren. Kwestie van geboorteplanning en je beschikbare tijd die je wilt/moet steken in je maatschappelijke carriere.
Nee, Thé, sinds jou vertrek is het er allemaal niet beter op geworden. In de eerste plaats mis ik je ontzettend en zeker alle muziek die je niet meer hebt kunnen componeren. De teksten die je nog had willen schrijven. Inmiddels willen we alles weten over de soldaat Thé. Of tenminste de eerste drie maanden van de oorlog. Daarna verslapte de aandacht snel en lieten we Oekraine weer over aan haar eigen lot. We sturen regelmatig wapens zodat ze de strijd kunnen volhouden maar verder dan dat gaat het niet. Inmiddels zijn we te druk met de ruzies in onze eigen achtertuin. De boeren zijn massaal bezig de goodwill die ze hadden te verspelen door ongekend vergaande acties. Ze rijden zelfs met trekkers naar het huis van de verantwoordelijke minister. Enkele parlementariers staan onder beveiliging omdat ze hun leven niet meer zeker zijn. En er is een partij opgestaan met een paljas als leider. Dat wil je niet weten. Ik ga zijn naam ook niet noemen hier. Kijk maar eens naar beneden en zoek de lavendelgeur in Den Haag maar eens op. Dat zal je vast wel lukken. Daat zitten een stelletje ophitsers elkaar ‘oraal’ te bevredigen. Niet in sexuele zin maar op verbaal niveau zal ik maar zeggen. En hun leider is een romanticus pur sang.
Volgens mij kent hij Der Untergang Des Abendlandes uit zijn hoofd. Zijn hulpje is werkelijk niet om aan te horen. Wat die jongen soms voor onzin uitkraamt is werkelijk een gotspe.
Beiden zouden zo in een poppenkastspel weggezet kunnen worden als Jan Klaassen en Pepijn op zoek naar het geheim van haken en kruizen. Het ergste is nog dat ze momenteel daar in die tweede kamer alleen maar de zaak aan het opstoken zijn, frustreren, dreigen, jennen, zuigen. Je snapt vast wel wat ik bedoel. Gideon maakt er al helemaal een bende van. Die begrijpt het begrip ‘wellevendheid’ nog niet.
Je schreef niet voor niets ooit die prachtige tekst. ‘In Vrijheid’. Och was je nog maar hier dan kon je het ons nog eens toezingen.


Kom broeder, geef je hand
Vergeet je razernij
Moed is de moeder van de rede
Kom zuster, schuif eens aan
En zet je angst opzij
Sluit je aan en lucht je hart in vrijheid

Kom broeder, drink eens uit
De waanzin trekt voorbij
De waanzin die een eind maakt aan de rede
Kom zuster, dans met ons
En draai je rokken rond
Dans op de klanken van de rede
Vrede wordt zo voor onze neuzen weggekaapt
Vrijheid is niet iets dat zo van straat wordt opgeraapt
Vrede is bevochten, vrede is bevochten
Maar vrijheid wordt bevochten op een oorlog die nooit slaapt
Maar vrijheid wordt bevochten op een oorlog die nooit slaapt

Kom broeder, drink eens uit
We zijn hier niet alleen
We zijn hier van lieverlede samen
Kom zuster, dans met ons
En draai je rokken rond
Dans met ons, dans

Vrede wordt zo voor onze neuzen weggekaapt
Vrijheid is niet iets dat zo van straat wordt opgeraapt
Vrede is bevochten, vrede is bevochten
Maar vrijheid wordt bevochten op een oorlog die nooit slaapt

Vrede is bevochten, vrede is bevochten
Maar vrijheid wordt bevochten op een oorlog die nooit slaapt
Maar vrijheid wordt bevochten op een dreiging die nooit slaapt

In vrijheid

Pinksterpoezie.

Vandaag sta ik op heilige grond
er staat een struikje in de fik
het wil maar niet verbranden
het meest verbaasd ben ik
ik doe mijn schoenen uit
en kniel eerbiedig neer
'Ik ben' is hier aanwezig
ik wacht in stilte
zwijg een woordeloos gebed
omdat ik weet dat Hij het is
die mij in tijden ruimte heeft gezet
Hij spreekt een onbekende taal
wanneer Hij met Zijn woord
mijn ziel verlicht, mijn denken sterkt
en uit genade mijn zo klein geloof
volkomen in mij werkt.

Groene energie-poezie

Bron:google

Steek je stekker in mijn neusgaten.
Voedt je met mijn spanning en laadt je op.
Om daarna je krachten weg te laten vloeien
In een langzaam uitgemeten tijd.
Er is stroom genoeg
Zolang de zon schijnt, de wind waait, de regen valt.

30 mei 2022.
J.d.V.


Poezie

Foto: Omslag biografie door F. Schlingensiepen.
Bonhoeffer (reprise)

Zeven dagen maar verwijderd
van bevrijding uit het kamp.
Zeven dagen maar verwijderd
van een leven na de dood,
bekent hij met zijn kerk Zijn God
en tart daarmee zijn lot.
Eerder dan de engelen reddend konden komen
waar hij in zijn cel alleen maar van kon dromen,
vond de dood hem in zijn vonnis.
Op de valreep haastig uitgesproken
als gevangene van een verziekt systeem
maar van troostend licht toch niet verstoken

“Door goede machten trouw en stil omgeven…”
Dichtte Hij in zijn laatste uren
alle lof zijn Maker toe.
Wat als hij was blijven leven.
Wat had zijn denken over God en waarheid
ons vandaag de dag gegeven?

Zeven dagen na zijn sterven
kwamen zijn bevrijders net te laat.
“door goede machten trouw en stil omgeven…”
Ach je weet wel hoe dat gaat.
Nu lezen we zijn boeken
en wat hij destijds heeft geschreven,
over een kerk die zich bekende
tot waarheid klaarheid en vertrouwen.
Navolging gaat niet over rozen
zeker niet als je in Zijn licht gevangen bent.
zeker niet wanneer je op die Rots
je klein geloof probeert te bouwen.





Solidair ‘22

Ons land is niet meer solidair. Er is geen saamhorigheid meer maar het is steeds vaker ieder voor zich.
Ik las het ontluisterende essay van Roxane van Ieperen. Eigen welzijn eerst. De titel is al een schot in de roos.
Alles draait om geld. De ‘Haves’ beschermen koortsachtig wat ze al hebben ten koste van de ‘Have-nots’. Vangnetten die er vroeger waren zijn weggehaald. Zak je nu door het ijs is dat je eigen schuld. Politici zitten niet meer in de politiek om het land en het volk te dienen maar voor hun eigen carriere. Een enkele uitzondering daargelaten.
Links heeft al jaren geen bevredigend en constructief antwoord op de maatschappelijke problemen. Men ligt veeleer met elkaar overhoop. ‘Rechts’ schiet in een romantische reflectie en wil terug naar oude waarden.
Het grote ‘midden’ zwijgt en wacht af terwijl het bedrijfsleven en hun lobbyisten Den Haag helemaal in hun zak hebben.
Waar zijn de ideeën gebleven van de economie van het genoeg? (Goudzwaard) Waar zijn de doorrekeningen vanuit die optie bezien? Welke mogelijkheden hebben we vandaag de dag nog om tot een herverdeling van geld en goed te komen en toch een redelijk comfortabele positie in te nemen op het wereldtoneel? Hoe stoppen we de winst die gemaakt wordt ten koste van milieu en klimaat? Hoe kunnen we ombuigen naar een betrouwbare overheid die zich dienstbaar opstelt naar haar burgers, hen beschermt?
Zullen we stoppen met denken in termen van links, rechts? Zullen we hullie,zullie maar laten voor wat het is en op weg gaan naar een werkelijk solidair nederland?
Is er een bevolkingsdeel te mobiliseren voor een nieuwe partij die ‘solidariteit’ en ‘eerlijke verdeling van geld en goederen’ als grondtoon voor haar politieke handelwijze laat prevaleren boven winst, macht, pluche en uitbuiting van onze aarde?
Als er een nieuwe partij moet komen is het wel deze.
Een naam heb ik al gevonden Solidair ‘22.
Iedereen kan lid worden of er op stemmen. Iedereen is welkom. Iedereen mag meedoen. Maar weet dat we allemaal zullen moeten inleveren om allemaal genoeg over te kunnen houden. Het is niet anders maar dat we een andere weg zullen moeten inslaan staat als een paal boven water. Nog wel.
%d bloggers liken dit: