PIANIST
Zoekend naar de harmonie
verborgen in de tijd
tel ik een vierkwartsmaat vooraf
beroer de wit en zwarte toetsen
breng vanuit de chaos
een melodie tevoorschijn
die ik nog nooit gehoord heb
“Geld zij met ons”
zegt de rijke.
“Hoeveel heb je?”
vraagt de arme.
“Meer dan genoeg.”
zegt de rijke.
“Heb je zorgen?”
vraagt de arme.
“Meer dan me lief is.”
zegt de rijke.
“Heb jij zorgen?”
vraagt de rijke.
“Meer dan genoeg.”
zegt de arme.
“Maar onbelast,
onvermogend
bovendien . . . ik ben gezond!”
“Kijk daar komt de rabbi,
zou hij rijk zijn?”
zegt de arme.
“Weet ik niet,
vraag het hem.”
zegt de rijke.
En de rabbi zegt tegen de rijke
“Geef alles wat je hebt
aan de armen en
God zij met u!”
Vrij naar Handelingen 20 vers 35
“Het is zaliger te geven dan te ontvangen.”
Verliefden tussen doden (naast het graf van soren kierkegaard)
Op het kerkhof in de stad
Is het een drukte van belang
Men komt hier meestal bij mooi weer
Om te vrijen op het gras
Elkaar te kussen op de wang
Verliefden tussen doden
Slaan hier dagelijks hun slag
Ik hoor haar fluisteren in zijn oor
Lieveling durf jij te kussen naast dit graf
Of sterker nog bemin mij in het aanzicht van de dood
Pas dan zal ik het zeker weten
Je liefde voor mij is levensgroot
Nooit bij het donker van de nacht
Altijd in het lichtste licht
Slaan de verliefden tussen doden
de dood met rake klappen in’t gezicht.
En als de rust is weergekeerd
De geliefden huiswaarts zijn gegaan
Denk ik aan die oude filosoof die op afstand zijn geliefde heeft bemind
Wat als hij zijn regine niet had laten gaan
Wat als hij haar had durven kussen
Bij deze volle maan?
Diep in haar hart
Bleef de kamer gesloten
Verlangens voor altijd diep weggestopt
Herinneringen aan wat was
Gesprekken met haar liefste tegenover
Vragen aan hem voorgoed opgekropt
Verdriet en spijt over wat ooit had kunnen zijn
De zoetste momenten de ondraaglijkste pijn
Voor haar nooit
De vreugde van het samenzijn
Met de liefde van haar leven
Die kamer in haar hart
Is gesloten gebleven
Zoals de brief ooit ongeopend bleef
Hoe goed bedoeld deze ook was
Maar zoals de inhoud haar nooit bereikte
Bleef ook die liefde voorgoed onbereikbaar
Als schepen in de nacht
passeerden zij elkaar
maar hun koers divergeerde
Was van te voren al voor hen bepaald.
