‘Kijk eens Ellie, leuke foto. Vind je niet?’ ‘Goh, knul, je laat me schrikken ik schiet zowat van mijn sokkel! Eh, ja da’s een hele leuke foto. Al die vrolijke vlaggetjes tegen die mooie lucht! Waar heb je die gemaakt?’ ‘In de Oranjestraat!. De hele straat hebben ze versierd met deze vlaggenlijnen! Waarvoor zou dat zijn?’ ‘Nou, wat denk je zelf? ORANJE-straat! Gaat er al een belletje rinkelen in die bovenkamer van jou?’ ‘Ach natuurlijk, binnenkort Koningsdag. Da’s natuurlijk omdat we binnenkort weer feest hebben!’ ‘Inderdaad, knul, Koningsdag komt er weer aan en ja, dan zijn we hier in Lunteren nog aardig Koningsgezind. En dat wordt zichtbaar op straat. Heb je toevallig de Oranjeboog bij de Honskamp al gezien?’ ‘Je zeker! Ik heb zelfs even staan kijken hoe ze gebouwd werd! En allemaal vrijwilligers die er weer druk mee waren. Mooi om te zien.’ ‘Nou, dat is je geraden ook want ik las in de krant dat de animo voor het Koningshuis afneemt in Nederland.’ ‘Och, Ellie, dat meen je niet, is het werkelijk waar?’ ‘Zeker, onder de bevolking neemt het steeds verder af in tegenstelling tot de Middenstand.’ ‘Hoezo?’ ‘Nou, die weet er wel raad mee. Denk alleen al aan al die Oranje artikelen die ze in de aanbieding hebben. Oranjebitter,Oranjetompoezen,Oranjesoezen,Oranje vlaggenlijnen,Oranje klompen,Oranje zonnebrillen. Ach knul het kan niet op daar. Zolang de middenstand er nog aan kan verdienen gaat ons Koningshuis niet verdwijnen. Die kunnen een Koningshuis niet zomaar missen. Daar ben ik heel zeker van.’ ‘Daar zou je best nog eens gelijk in kunnen hebben Ellie.’ ‘Weet je knul, Nederland is een beetje aan het verzuren de laatste jaren. Ik weet niet hoe dat komt of waar het aan ligt. Waarschijnlijk hebben we het hier ‘té’ goed. En ik heb vroeger van Gerrit de Duif gelee…’ ‘Bedoel je Gerrit de Duif , Ome Gerrit uit de Fabeltjeskrant?’ ‘Precies die ja, van hem heb ik geleerd dat overal waar ‘té’ voor staat dat doet geen goed alleen maar kwaad.’ ‘O, dus ‘té’ veel is niet goed maar ‘té’ weinig ook niet.’ ‘Inderdaad, knul en ‘té’ dik of ‘té’ dun ook niet. Evenals ‘té’ beleefd’ of ‘té’ brutaal. Alleen bij het woord vreden mag je zonder bezwaar ‘té’ zetten!’ ‘Hoe bedoel je, Ellie?’ ‘Nou, heel simpel ‘te’ vreden. Tevreden, snap je? Als we allemaal tevreden zouden kunnen zijn zou het al een hele hoop zurigheid schelen in het openbare leven.’ ‘Aha, zo had ik het nog niet bekeken maar je hebt helemaal gelijk Ellie. Tevreden zijn is ook een levenskunst op zich.’ ‘Ja, en als je het mij vraagt zijn heel veel nederlanders hard op weg te verleren wat die levenskunst inhoudt. En dat, knul, vindt ik verrekte jammer. Maar gelukkig hebben we in ons dorp nog iets van die ouderwetse saamhorigheid bewaard. Ik hoop dan ook op mooi weer op Koningsdag zodat iedereen weer volop kan genieten en een lach op een gezicht is een positief gebeuren ongeacht welke kleur die heeft.’ ‘Sluit ik me helemaal bij aan, Ellie. Ik ga weer op huis aan. Oranjetompoezen bestellen voor het grote feest! Ajuus.’ ‘Ajuus, knul en leuk dat je d’r weer even was.’
Ellie tintelt weer.
We schrijven zaterdag 13 april 2024.
‘Goeiedag, Ellie wat sta jij d’r weer fris bij zeg!’ ‘Ha, knul, leuk dat je d’r weer een keer bent. Ja ik ben weer eens flink onder handen genomen.’ ‘Zeg dat wel, en die sokkel! Helemaal spic en span. Dat verneem je zeker wel zo’n behandeling?’ ‘Ik zal je zeggen, ik heb het nog nooit eerder zo fris onder de rok gehad als deze keer. Dat komt ze zijn met een hogedrukspuit aan de gang geweest.’ ‘Oei, is dat niet verschrikkelijk pijnlijk, Ellie?’ ‘Nou, heel eerlijk gezegd vond ik het ergens ook wel weer lekker. Het kriebelde zo heerlijk en ik sta nog na te tintelen. Dat mag je gerust weten!’ ‘Ik zie het aan je ogen Ellie. Het heeft je in ieder geval goed gedaan. Ik zag je nog niet eerder zo staan te glimmen!’ ‘Maar zeg eens, knul, wat brengt je weer eens hier?’ ‘Ja jou natuurlijk. Ik wilde gewoon weer even weten hoe het met je gaat!’ ‘Nou da’s heel vriendelijk van je en zoals je ziet gaat het opperbest met me. Heb je soms ook nog iets nieuws te melden?’ ‘Dat niet direct, Ellie maar ik wou je wel iets vragen.’ ‘Ga gerust je gang! Kom maar op. Wat wil je weten?’ ‘Weet jij al wie Otto is?’ ‘O, je bedoelt Onno zeker die daar van de nieuwe horlogerie?’ ‘Ja, die bedoel ik!’ ‘Nee, nog geen tijd voor gehad om dat uit te dokteren, knul.’ ‘Och da’s nou jammer, Ellie, ik had zo gehoopt dat je me een beetje op weg zou kunnen helpen.’ ‘Het wordt in ieder geval iets met horloges en tijd. Zo ver kan ik het zelf nog wel bedenken, knul maar wie of die Onno nou precies is. Daar moet ik nog eens even navraag op doen.’ ‘Ok, dan kom ik een andere keer weer en dan hoor ik het wel van je. Nogmaals, Ellie je ziet er weer piekfijn uit zo. Geniet er maar van. We spreken mekaar. Ajuus.’ ‘Ajuus’ Knul en leuk dat je d’r weer even was.’
We schrijven Lunteren 7 maart 2024.
‘Goeiedag Ellie, alles goed met jou?’ ‘Het gaat zijn gangetje, knul. Leuk dat je d’r weer eens bent. Da’s best lang geleden. Je was toch niet ziek?’ ‘Nee, gelukkig niet, Ellie, over m’n gezondheid heb ik niks te klagen.’ ‘Over andere dingen wel soms?’ ‘Nee, ook niet, eigenlijk gaat het best goed met me. Zo te zien verkeer je tegenwoordig in een mooie Ambjans.’ ‘Ah, ja, je bedoelt het pand van de oude Hema zeker. Nou da’s inderdaad een vooruitgang voor het hele dorp. Het is een fraaiere pui dan voorheen. Enne, het is trouwens AmbiJance en geen Ambjans. Het mag wel hetzelfde klinken maar als je het op moet schrijven ziet het er toch deftiger uit als A-M-B-I-J-A-N-C-E. Lees maar eens goed! Ze zijn er trouwens al een hele poos bar druk mee. ’T is dan ook een grote winkel geworden met allerhande spul om te schilderen of je woning mooi in te richten. Knul, ik zeg het niet vaak maar dit is een aanwinst voor het dorp. En zo recht voor mijn neus ben Ik er maar wát blij mee.’
‘Ok, Ellie, da’s mooi dat je blij bent maar die sokkel waar je op staat straalt wel een hele andere Ambjans uit, als ik zo vrij mag zijn. Je bent toch niet incontinent geworden? Zou zomaar kunnen hoor met dat natte weer en die kou?’ ‘Ach, nee, knul dat zijn hondenuitlaaturinevlekken en dit keer nogal hardnekkig want ze willen maar niet weg.’ ‘O, het zijn dus gewoon pisvlekken. dat had ik dan toch wél goed gezien’ ‘Foei, wil je wel eens op je woorden letten! Wees toch niet zo grof in de mond! Dat kun je toch wel netter zeggen?’ ‘Excuus Ellie, dat had ik anders moeten zeggen. Hondenuitlaaturinevlek is inderdaad een veel nettere term maar het resultaat is wel gewoon hetzelfde een vieze - - -vlek. Kun je daar nou helemaal niks tegen doen Ellie? Het moet voor jou toch ook vervelend zijn om op die sokkel te staan en dan zo bevlekt te worden? Zeg nou zelf!’ ‘Inderdaad, knul, het blijft heel vies en ik kan er niks tegen doen zolang hondenuitlaters niet goed opletten en hun hond hun ding laten doen. Bovendien is bij warm weer de lucht niet te harden maar daar zal ik het maar helemaal niet over hebben.’ ‘Nee, dat soort vlekken past niet bij deze AMBIANCE evengoed ik neem morgen een emmertje sop mee en zal de boel eens mooi voor je schoon schrobben. Is dat een goed idee?’ ‘Knul, je kunt me niet blijer maken!’ ‘Goed, dan, afgesproken, ga ik nu op huis aan. Kom ik morgen met mijn emmertje terug. Ajuus.’ ‘Ajuus, knul, tot morgen!’
Ellie Blikt Terug.
We schrijven 30 december 2023.
‘Goedemorgen Ellie, alweer de één na laatste dag van het jaar!’ ‘Zeg dat wel knul. Wat gaat de tijd toch snel.’ ‘Ik weet niet of jij dat ook hebt Ellie maar altijd tegen het einde van het jaar wordt ik wat melancholisch. Dan heb ik zo’n onbedwingbare neiging tot terugblikken. Herken jij dat?’ ‘O, ja dat heb ik ook altijd. Zeker als je hier zo op een sokkel staat en ik zie wat voorbijkomen hier, dat snap je vanzelf wel. En. . . af en toe vang ik ook wel eens wat flarden van gesprekjes op.’ ‘Maar hoe ga jij daar dan mee om zonder al te mismoedig te worden?’ ‘Er is niets om mismoedig over te worden. Dit is wat het is. Dit is zoals het gaat. Het leven ontvouwt zich aan ieder van ons en ieder heeft zo zijn eigen verhaal. En het mooie van alles. Geen verhaal is hetzelfde.’ ‘O, juist ja , zo heb ik er nog nooit tegenaan gekeken.’ ‘Dan zou ik daar eerst maar eens mee beginnen, knul. Het mooie op zo’n dorp is dat, omdat we elkaar allemaal zo’n beetje van gezicht kennen en omdat praatjes gauw de ronde doen, er ook op elkaar wordt toegezien. Niet uit bemoeienis maar uit zorg en betrokkenheid op elkaar. Kom daar maar eens om in een grote stad. Jij, bijvoorbeeld, komt toch altijd weer even bij me langs voor een praatje. Dat hoef je niet te doen maar blijkbaar heb je toch die behoefte. Zo zijn er genoeg dorpsgenoten die even dat praatje bij de bakker , slager of groenteboer hebben wanneer ze er hun boodschappen doen. Sommigen staan in de supermarkt met gemak een half uur bij te praten terwijl ze in vijf minuten hun boodschap hadden kunnen doen. Het sociale wil ook wat. Zal ik maar zeggen.’ ‘Dat herken ik helemaal Ellie. Mijn lief is soms in een mum van tijd klaar met de boodschappen en op een ander moment denk ik, Waar blijft ze nou toch?’ ‘Precies, dat is het hem! Tijdsbesef is relatief. omdat jij wacht voelt het voor jou langer terwijl je lief niks in de gaten heeft, heerlijk aan het bijpraten is, de laatste nieuwtjes hoort of zorgen deelt. Och, knul, soms gaat het ook alleen maar over het weer hoor. Het hoeft allemaal niet zo zwaar te zijn.’ ‘Ok, Ellie, zeg me dan maar eens hoe jij terugkijkt op 2023!’ ‘Nou, d’r is weer bar veel gebeurd op het dorp. Shoe en More is Hema geworden. Deka markt is uit de steigers en bijna klaar om geopend te worden. In de oude HEMA wordt hard gewerkt aan een nieuwe verfwinkel. We hebben weer een prachtige Oud Lunterse Dag gehad. Bloazen en Blèren heeft weer voor een hoop gezelligheid gezorgd. Onlangs nog de Kerstmarkt en dan heb ik het nog niet eens over alle activiteiten bij de Koepel, het Lunters Buurtbos, ons Museum, Sinterklaas en noem alle andere feestdagen van het jaar maar op. Natuurlijk trekt het volle leven ook een wissel op ons allemaal. Maar dat is nou precies de dynamiek die het nodig heeft. Wat als die afwisseling van blijheid en zorg, vreugde en verdriet er niet zou zijn, knul. Wat denk jij?’ ‘Daar raak je een heel belangrijk punt, Ellie. Wat als. . . Ja dan zou het pas een saaie boel worden, nietwaar?’ ‘Precies, en daarom wens ik je een goede jaarwisseling en alle goeds voor jou, je geliefden maar ook het hele dorp. Ieder op zijn eigen plek, in zijn of haar werk, kerk of privé. Ik blijf hier rustig staan op mijn sokkel en hou wel een oogje in het zeil.’ ‘Goed, Ellie, dan ga ik nu eerst een paar oliebollen halen en daarna op huis aan. Kijken of ze al thuis is van boodschappen doen! Ajuus en jij ook een bijzonder goede jaarwisseling, Ellie.’ ‘Ajuus, knul tot 2024!’
We schrijven 27 december 2023.
‘Goeiedag Ellie, hoe is het met je?’ ‘’Ha, leuk dat je d’r weer even bent, het gaat wel goed eigenlijk. En met jou?’ ‘Ja met mij gaat het ook weer de goede kant op. IK heb even last gehad van een coronair maar ik ben weer aardig op de goede weg terug.’ ‘Heb je er veel last van gehad?’ ‘Nou, ik heb toch een poosje niks kunnen proeven of ruiken en ik heb ook knallende koppijn gehad, Ellie.’ ‘En was je wel ingeënt? IK zie zo aan je dat je tot de doelgroep behoort.’ ‘Zeker, ik heb alle spuiten die er maar te krijgen zijn gehaald en dus ook die laatste. Misschien heeft het me toch behoedt voor nog erger. Je weet maar nooit!’ ‘Inderdaad, je weet maar nooit.’ ‘Ellie, wat ik vragen wou, zegt het getal 44 jou iets?’ ‘Zeker zegt dat getal me iets. Dat is precies het aantal jaren dat FLORA als bloemenwinkel heeft gedraaid en binnenkort gaan ze voorgoed de deuren sluiten. Noodgedwongen weliswaar en met pijn in hun hart.’ ‘O, je hebt het dus ook al gehoord.’ ‘Gelezen, ik heb het gelezen. Op de website en er hangt geloof ik ook iets op de winkeldeur.’ ‘Vind je het jammer, Ellie?’ ‘Het is toch altijd jammer wanneer een ondernemer, door wat voor oorzaak ook, moet stoppen met zijn handel. Zeker in ons mooie dorp. Ze laten altijd een leegte achter, een loopje naar hun winkel, een gesprekje wat niet meer gevoerd kan worden. En in dit geval, niet onbelangrijk , een mooie bos bloemen gekocht en mee naar huis. Da’s straks dus allemaal voorbij en dat is jammer voor hen, voor ons, voor het hele dorp. Daar mogen we best wel even bij stilstaan.’ ‘Ik vind dat je gelijk hebt Ellie. Ik ga het echt missen, dat kleine onderkomen met die heerlijke bloemen- en plantengeur als je binnenstapte. Het knusse loopje naar achteren, de toonbank waarachter het team voor jou je boeketje of je plantje inpakte en afrekende. Maar een ding blijft overeind.’ ‘Wat dan?’ ‘Ja, nou moet ik het goed zeggen… Bloemen zijn een voorbode van hemelse zaken. Een signaal van gene zijde waarmee gevraagd wordt ‘Hoe kun je dit nu niet mooi vinden?’ Ze zijn de echo van wat komen gaat. Een verfraaiing van het nu waarin wij leven. Sterker dan de dood of de verderf zaaiende krachten van de mens zijn de bloemen die opkomen uit de aarde. Ze zijn een krachtige belofte van een kleurrijke toekomst. Sterk door hun kwetsbaarheid. Troostend door hun kleuren. Het zijn de bloemen die ons, als kijken we stiekem door een sleutelgat, zicht geven op hemelse zaken. En dat heeft Team Flora toch maar mooi 44 jaar in ons dorp mogen doen. Ik vind dat ze daar best een oprecht dankjewel voor hebben verdiend.’ ‘Och, dat heb je mooi gezegd, daar sluit ik me helemaal bij aan.’ ‘Goed, Ellie, dan ga ik nu weer op huis aan. Nog een mooie dag en tot een volgende keer.Ajuus’ ‘Doe de groeten thuis en tot de volgende keer, leuk dat je d’r weer even was. Ajuus.’
December tradities in Lunteren.
We schrijven 7 december 2023.
‘Hoi Ellie , wat is hier gaande?’ ‘ik weet het niet helemaal zeker, knul maar het is geloof ik iets met sfeer en met kerst. Oh, ja en gluhwein!’ .’Nou, ben jij al binnen wezen kijken?’ ‘Nee, knul, dat lukt niet met zo’n sokkel onder je voeten. Ik heb nog nooit zelfstandig één stap gezet hier in het dorp dus nu ook niet. Maar ik zou maar wat graag eens in die tent een kijkje nemen!’ ‘Dat dacht ik al Ellie, kijk maar eens naar deze foto’s. Ik heb een stuk of wat gemaakt van de binnenkant van de tent. Krijg je een idee. Straks worden de tafels en stoelen nog gerangschikt en dan kan het sfeervolle samenzijn beginnen. D’r zal best weer wat volk op afkomen, denk ik zo.’ ‘Och, knul, wat doe je hier een groot plezier mee. Ja, ik dacht het al wel! -Lunteren in Kerstsfeer- Wie wil daar nou niet bij zijn, knul. Jij gaat toch zeker wel?’ ‘Uiteraard, Ellie, zonder mij gaat het hele feest niet door, kan ik je vertellen. En zonder al dat volk dat gaat komen gaat het feest ook niet door. Dus maak je daar maar niet druk over. Die komen heus wel, dat wordt weer een mooi samenzijn hier op het nieuwe erf. Ik heb er nou al zin in.’ ‘Ja maar je moet nog wel even geduld hebben, knul. Vrijdagavond begint het. Het hoort intussen al bij de Decembertradities van ons mooie dorp.Is het niet geweldig knul?’ ‘Ja, net als jij Ellie, jij hoort ook bij ons dorp. Maar dat is inmiddels voor iedereen wel duidelijk. Morgenmiddag om 14.00 uur begint het voor de kinderen en ik geloof dat Pippeling en Dingertje ook weer langskomen.’ ‘Nou als jij dan morgen ook nog even langskomt knul, en neem vooral je vrouw ook eens mee, dan ben ik helemaal gelukkig. Mooier kan de kersttijd voor mij niet van start gaan, Knul, eerlijk waar.’ ‘Goed, dan ga ik nu op huis aan, zie ik je morgen weer en gaan we er samen een gluhweintje op nemen Ellie, Ajuus en tot morgen!’ ‘Ajuus knul, leuk dat je d’r weer even was en nog bedankt voor die foto’s. Iezig mooi man!’
We schrijven 28 november 2023.
‘Zo, ik heb je er mooi zwart wit opgezet, Ellie!’ ‘Och, knul, doe maar niet zoveel moeite hoor. Zo fotogeniek ben ik nou ook weer niet.’ ‘Daar moet je niet zo makkelijk over doen Ellie! Ook jij mag er gewoon zijn zoals je bent. In je mooie zondagse klederdracht. Net als ieder ander heb jij ook recht van spreken. Bovendien ben je een voornaam herkenningspunt hier op het dorp.Sterker nog, jouw invloed neemt alleen nog maar toe.’ ‘Gut, nee toch zeker, knul? Hoe dat dan?’ ‘Nou, zoals je vast al wel weet sta je zowat op elke lunterse vlag en bij iedere toegangsweg tot het dorp staat er wel een welkomstbord waarop jou beeltenis te vinden is als de mensen even hun best doen. Er zijn al kunstenaars bezig geweest om je in keramiek te vatten en de kerstboomexpress heeft je dit jaar in China helemaal in het goud laten uitvoeren als kerstversiering voor in de boom. Als dat geen uitbreiding van jouw bekendheid op gaat leveren weet ik het ook niet meer hoor.’ ‘Veel te veel eer. Die jongelui maken er veel te veel werk van. Zo’n schoonheid ben ik nooit geweest, knul. Zelfs niet in mijn jongste jaren!’ ‘Het gaat niet om de schoonheid, Ellie, het gaat om de eenvoud die je uitstraalt. Hoe je hier staat als baken van beschaving met je bijbeltje in je hand, je zondagse goed en , eerlijk is eerlijk, regelmatig zo’n heerlijk ontnuchterend gezegde.’ ‘Ik geloof niet dat je nou de keutel bij het goeie eind hebt knul!’ ‘Dit bedoel ik dus, zo’n uitdrukking laat weer niets te raden over. In één zin maak jij duidelijk hoe je er zelf in staat. Relativeer je jezelf in deze situatie en stel je je weer veel te bescheiden op, Ellie.’ ‘Ach, knul, ik kan nou eenmaal niet zo goed omgaan met al die aandacht. Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg.’ ‘Ik hoor het al, Ellie, ijdelheid is jou volkomen vreemd en dat siert je. Misschien dat de dorpsgenoten daarom wel zo gek met je zijn. Zelfs zo gek met jou dat ze je in goud maar al te graag in de kerstboom hangen. Maar daar moeten ze dan toch eerst voor naar de Kertsboomexpress.’ ‘Waar is dat eigenlijk?’ ‘Aan de Vaarkampseweg nummer 4. daar kunnen de mensen dit jaar weer terecht voor een mooie boom en een gouden Ellie! Het schijnt dat jij al bijna bent uitverkocht! Nou ik ga weer op huis aan Ellie, macaroni uit de oven. Heb er nu al zin in.Ajuus!’ ‘Ajuus knul tot een volgende keer. Leuk dat je d’r weer even was!’
Tito Tom en Tineke Lunteren.
We schrijven 31 oktober 2023.
‘Alsjeblieft Ellie, een lekkere traktatie voor jou! Er valt wat te vieren dus dan moeten we dat ook maar direct doen. Vind je ook niet?’ ‘Eh, ja dank je, lekker maar wat valt er dan te vieren, knul? Leuk dat je d’r zo vlot al weer bent trouwens.’ ‘Nou, wat of er te vieren valt? Kijk daar maar eens naar die etalageruit bij Tom en Tineke! Dat lijkt me toch wel duidelijk genoeg, vind je niet?’ ‘Och, gut, inderdaad Tito is deze week jarig, hoe kan ik dat mislopen. Leuk dat je daar nou aan gedacht hebt, knul. Dat waardeer ik heus! En Tito zelf heeft ook zin in zijn feestje want wat kan die vogel toch lekker tekeer gaan bij tijd en wijle. Dan hoor ik hem helemaal hier op de sokkel met de deur dicht nog wel!’ ‘Nou in ieder geval is het beestje toch maar mooi vijfentwintig jaar geworden. Dat zal best een hele leeftijd zijn voor zo’n, wat is het, kaketoe.’ ‘Inderdaad, knul, zo’n vogel noemen wij nou een kaketoe. En als je het helemaal zeker wilt weten . Tom en Tineke kunnen je alles over het beest vertellen. Trouwens over wel meer beesten en hoe je ze moet verzorgen en verwennen en vertroetelen. Daar zijn ze namelijk heel bedreven in. Dat mag ook wel als je zo’n mooie winkel op zo’n mooie plek in het dorp hebt. Ik geloof dat ze al heel wat mensen hebben geholpen zo door de jaren heen. Dus ook Tom en Tineke zelf van harte gefeliciteerd met jullie Tito! Maak er nog maar een mooie feestweek van.’ ‘Daar sluit ik me helemaal bij aan Ellie, dan ga ik nu weer op huis aan, geniet maar van je tompouce en tot een volgende keer. Ajuus.’ ‘Ajuus, knul en leuk dat je d’r weer even was!.’
Bron Lunterse krant.
We schrijven 26 oktober 2023. ‘Goeiedag Ellie, lang geleden dat ik hier was. Hoe gaat het met je?’ ‘Och, knul, wat leuke dat je d’r weer bent. Da’s inderdaad een poos geleden. Ja met mij gaat het heel goed mag ik wel zeggen.’ ‘Is er al wat veranderd hier op het nieuwe Erf, Ellie? Heb je nog wat nieuws voor me?’ ‘Zeker, knul, de nieuwe Dekamarkt heeft de ruiten er nu inzitten. Het zal niet zo lang meer duren of we mogen allemaal binnen komen kijken. En wat denk je van de oude Hema? Zie die affiche op de ruit? Er komt een verfwinkel in. Dus daar kunnen ze wel een flinke kwak verblikken in kwijt, dacht ik zo. En zo heeft de verfwinkel ook meer ruimte om zijn producten te presenteren. Ik ga er zomaar van uit dat we ook daar een keer mogen komen kijken, knul! En wat het oude pand betreft da zal best wel een poosje leeg staan maar ik heb er alle vertrouwen in dat er wel weer een ondernemer het aan zal durven iets moois op te zetten. Daarvoor ben je immers ondernemer, toch, knul?’ ‘Nou, Ellie, ik ben eerlijk gezegd een risicomijder, dus ik acht mij zelf niet direct geschikt om te gaan ondernemen, maar ik heb wel respect voor al die lui die het altijd maar weer aandurven iets nieuws op te zetten. Zeker hier in het dorp is dat altijd een heel waagstuk. Het geeft ons dorp en de winkelstraat wel altijd een levendig aanzicht. Dat moet gezegd wezen, Ellie.’ ‘Inderdaad, knul, het is en blijft een vak apart en zeker met de lastige tijden van nu stijgen ze alleen maar in mijn achting, wat jij, knul?’ ‘Helemaal mee eens, Ellie, laat dat maar eens eerlijkgezegd zijn. Nou ik ga er weer vandoor maar hoop de komende tijd weer wat vaker bij je aan te komen voor een praatje. Ellie, het ga je goed en tot een volgende keer maar weer, ajuus.’ ‘Ajuus, knul en hartstikke leuk dat je d’r weer even was!’
Voorwerk
Lunteren heeft iets unieks gecreëerd. Een eigenheid krijgt handen en voeten. De tijd krijgt een eigen gezicht. Het dorp maakt zich mooi. De vlaggen gaan uit. Gepruttel van brommers. Het is weer een komen en gaan. Er is een toneelstuk er wordt wat verkocht. De tent gaat om twaalf uur weer dicht. Het dorp gaat nog één nachtje slapen.
Hoofdwerk
Zaterdagmorgen wordt op het nieuwe Erf Een bovenste beste een burger geeerd. Dit is een feest dat langzaam moet groeien. Dat kun je niet zomaar verzinnen. Als ieder z’n zegje gezegd heeft krijg de voorzitter als laatste het woord. Met een klap van de hamer gooit ie m los De Oud Lunterse dag kan beginnen
Zondagmorgen- bezinning
Het feest is geweest Over en uit De hemel breekt open De regen valt neer En spoelt alles schoon Voor een volgende keer
Het beste pak hangt weer in de kast De klompen zal ik maandag wel schuren Ik wacht af wat het volgende thema zal zijn Het zal mijn tijd nog wel duren Over een jaar zien we mekaar Voor de zesenveertigste keer
En nu neem ik rust zoals iedere week Dat geeft zo’n ritme aan ‘t leven Net als de seizoenen de tijd blijft een wonder Het leven een gave We vieren het samen We kunnen niet zonder de ander.
Knul
We schrijven 25 augustus 2023.
‘Ruik jij het ook Ellie?’ ‘Zeker, knul, heerlijk bier!’ ‘Nee Ellie geen bier. Ruik nog eens goed!’ ‘Ik denk toch echt dat ik bier ruik knul, moet je zien wat een tapwagens er al staan.’ ‘Je ruikt het echt niet hè? Wat je ruikt is mengsmering!’ ‘Méngsmering? Maar knul wat is dat nou toch weer?’ ‘Dat komt van al die ouwe bromfietsen die momenteel rondrijden!’ ‘Ja die zie ik heus wel rondrijden ja maar dat daar die lucht vandaan komt had ik nog niet begrepen. Ik zou echt zweren dat het verschraald bier was, knul, eerlijk waar.’ ‘Niet dus, verschraald bier ruiken we morgen pas als het grote feest weer is afgelopen. Ik heb er nu al zin in en zo te zien heel veel andere dorpsbewoners ook. Moet je zien wat er nu al rondrijdt op die oude brommers. Ik heb zo eens rondgekuierd en overal groepen die mekaar al opzoeken, koffie drinken en elkaars stalen ros aan het bewonderen zijn.’ ‘Nou, knul daar zeg je zo wat. Waar komen al die dingen toch vandaan? Uit alle hoeken en gaten hier op het dorp hoor je ineens uit het niets wat gepruttel, je ziet wat damp omhoogkomen en ja hoor ineens zoeft er zo’n bromvlieg voorbij voor je d’r erg in hebt. En wat voor merken d’r allemaal langskomen, je kunt er zowat een heel alfabet mee vullen.’ ‘Inderdaad Ellie d’r zijn er genoeg Anker, Berini, Casal, DKW, Eysink, Flandria, Garelli, Honda, Kreidler, Mobylette, Orion, Peugeot, Rap, Solex, Sparta, Suzuki, Tomos, Vespa, Yamaha, Zundapp!’ ‘Je weet zeker dat je er geen vergeten bent, knul?’ ,Nee, zou zo maar kunnen dat er nog andere merken zijn maar deze heb ik in mijn parate kennis maar vraag me niet hoe ze werken want daar heb ik helemaal geen verstand van, Ellie. Ik wens je in elk geval een hele mooie Oud Lunterse Dag toe. Het gaat hier vanavond weer mooi van start met het volkstoneel endaarna de veilig in de tent!’ ‘Zal best goed komen knul, ik zie dat ze de toiletwagens ook al hebben neergezet, dat moet ook wel met zoveel bierwagens. Wat er ingaat moet er op zijn tijd ook weer eens uit. We gaan het zien, knul, en laten we iedereen een hele mooie dag wensen vandaag en morgen want morgen is het al weer de vijfenveertigste Oud Lunterse Dag! Ajuu knul, tot morgen!’ ‘Tot morgen Ellie.’
We schrijven 4 augustus 2023
‘Goeiedag Ellie!’ ‘Ha Knul! Leuk dat je d’r weer even bent. Nog nieuws?’ ‘Nou, nee, niet echt maar ik kwam eigenlijk even kijken naar de nieuwe HEMA.’ ‘Oh, ja natuurlijk, neem gerust een kijkje, knul. Je zult zien het is echt wat anders dan we hadden. Ga maar even, neem je tijd , ik wacht wel even, ga toch nergens heen. Tot later!’ ‘Zo Ellie, da’s groot geworden zeg en ik heb meteen wat lekkers voor je meegenomen!’ ‘Ach, knul, wat een verrassing. Een echte HEMA tompoes! Da’s voor het eerst. Die hadden ze in de vorige locatie niet maar nu wel blijkbaar.’ ‘Zeker, Ellie een gebakafdeling en voor de rest een heel stuk meer HEMA. Groter dus, meer omzet, groter assortiment kortom een verbeterd verdienmodel. Precies wat ons dorp nodig had. Zeker in de zomermaanden met al die toeristen die de Veluwe bezoeken.’ ‘Nou, hij smaakt me in elk geval da’s al weer binnen. Straks ook weer de OUD LUNTERSE DAG en het feest is wat mij betreft weer helemaal compleet. Doe jij nog mee met de bromfietstocht?’ ‘Nee, Ellie, ik heb geen brommer en bovendien zie ik mezelf niet meer zo gemakkelijk op zo’n ding stappen. Ik blijf liever met twee benen op de grond, klompen aan, het beste pak aan en lekker rondstruinen in de tent bij het Erfhuis, en zaterdags de braderie op en neer, met jan en alleman bijkletsen en de Reutemeteut bekijken. Altijd weer benieuwd wat voor bijzonders er weer bedacht is.’ ‘Nou in elk geval weer gezellig dat je d’r even bent knul. Moet jij geen hapje van mijn tompoes?’ ‘Nee, Ellie, ik heb er nog twee in mijn tas zitten, voor thuis. Vanavond bij de koffie de deern thuis eens even verassen.’ ‘Och, jongen toch wat ben je toch romantisch aangelegen. Dat had ik nou nooit achter je gezocht. Dat doet deugd knul. Die hoffelijkheid is tegenwoordig ver te zoeken maar jij weet er alles van krijg ik zo in de gaten. Ga maar snel op huis aan, hoor ik de volgende keer wel hoe het heeft gesmaakt.’ ‘Goed, Ellie, dan ga ik nu maar, Ajuus.’ ‘Ajuus knul en recht naar huis hoor!’
We schrijven 25 juli 2023.
‘Maar knul, wat kijk jij chaggerijnig, zit je gezicht zo wel lekker?’ ‘En of ik chaggerijnig ben, Ellie. En ik heb er alle reden toe.’ ‘Oh, het is serieus, vertel, knul. Lucht je hart maar eens even. Daar knapt een mens van op.’ ‘Kom ik op mijn landje aan de Wuitekampweg is mijn hele witlofbed naar de gallemiezen,staan er wel twintig hondepoten door de rest van de bedden. Zulke hondepoten, Ellie en het beest heeft ook nog een fiks gat gegraven.’ ‘Maar het is daar toch moestuin? Daar horen toch geen honden doorheen te lopen? Hè gatdakke nog aan toe zeg. Door je eigenste eten nog wel!’ ‘Inderdaad Ellie terwijl elke hondenuitlater gewoon achterlangs het complex kan wandelen mits ze de hond aangelijnd hebben natuurlijk. Zijn ze niemand tot last, wordt er niks kapot getrapt en kunnen ze al wandelend gewoon genieten van de rust, de natuur, de aanblik van de tuinen. Maar ja als ik op de tuin ben en er komt iemand langs met een hond is het altijd hetzelfde antwoord. “Nee hoor ik heb mijn hond altijd aangelijnd! Ik ben het niet geweest”’ ‘Och, knul, zeg maar niks meer, ik weet er alles van. Hoe vaak een hondenbezitter zijn hond al niet tegen mijn sokkel aan heeft laten wateren. Daar lusten de honden zelf geen brood van en ik hoor ze glashard ontkennen als een ander ze daar op aanspreekt. “Nee, hoor dat doet ie anders nooit!” Zo gaat het helaas maar al te vaak. Maar goed, knul wat zou je dan als oplossing willen?’ ‘Gewoon om het tuinencomplex heen wandelen, de hond aangelijnd. Geen loslopende honden door de verscheidene volkstuinen laten banjeren want als ze tussen je andijvie gescheten hebben kun je de groentes beter niet eten. Da’s toch niet te veel gevraagd of wel soms?’
We schrijven 8 juli 2023.
‘Pff, wat is het warm, Ellie.’ ‘Ach, knul, zeur niet. Voel eens aan mijn rokken!’ ‘Zo hee, dat is heet, Ellie. Je moet haast wel smelten in deze hitte!’ ‘Ach wel nee joh. Dit is voor mij totaal geen probleem. Ik zweet niet, verlies ook geen vocht of wat dan ook. Allemaal het voordeel van brons. Dat kan tegen ongekend grote temperatuurswisselingen. Dus maak je over mij verder maar geen zorgen. Maar nou even heel wat anders! Heb je dat gezien? Daar hebben die jongens van H.B.E een beste kwak werk verricht de afgelopen maanden en moet je nou toch eens zien hoe mooi of dat het gaat worden! De dorpelingen kunnen straks hun geluk niet op met zoveel extra vierkante meters HEMA erbij!’ ‘Ja het zal vast erg mooi worden Ellie maar nu zo met die hitte kunnen ze zowat niks meer doen toch?’ ‘Daar vergis je je lelijk in knul! Er wordt nog elke dag kei en keihard gewerkt daar in dat pand, achter dat pand, nieuwe vloer erin, straks beginnen ze met de winkelinrichting en moet jij eens kijken over een poosje wat of er een mooie nieuwe HEMA staat. Zo een hebben we nog nooit eerder gehad hier op het dorp!’ ‘Ja d’r komen weer best wat veranderingen aan, Ellie. Ik heb ook gehoord dat de gym gaat verhuizen naar de oude ALDI en onlangs kon je ook een kijkje gaan nemen in de nieuwbouw van de DEKA. DE boog is alweer opgezet hier vlak achter je dus de zomer krijgt weer zijn volledige beslag. Het kriebelt en het gonst al weer richting Oud Lunterse Dag en omdat het een jubileumjaar betreft doen ze weer iets extra’s.’ ‘Nou, knul, dan hebben we het er weer goed voorstaan samen. En nou lust ik wel een ijsje van Portofino. Als jij dat eens voor me zou willen halen want zo’n stuk lopen gaat nou eenmaal niet als je vaststaat op een sokkel. Ik wil graag een hoorntje met twee boleltjes ijs. Doe maar stratiatella en malaga. Neem zelf ook wat, ik trakteer, alleen je moet het wel even voorschieten want ik heb nu geen geld bij me.’ ‘Goed, Ellie zie ik je straks weer, ben zo terug. Ajuus’ ‘Ajuus knul tot straks.’
Het zoetste in mij geef ik jou Het koudste het heetste. Het zachtste het zoutste geef ik jou. Maar het breekbaarste van mijzelf bewaar ik tot het laatst. Wanneer ik volledig ben gesmolten in je mond, je lippen en je tong. Om uiteindelijk mijn gewafeld koekje te laten vermalen. Tussen je tanden en je kiezen wil ik mijzelf volkomen in jou mond verliezen. dus. . . Enkel en alleen die ene keer. Smelt ik voor jou. De rest laat me koud. (uit:Tegelroute-Juko de Vries)
Zo,knul dat heeft me best gesmaakt!
Bron lunteren.com
We schrijven 5 juli 2023.
‘Goedemorgen Ellie!’ ‘Joh, knul, wat doe jij hier zo in de regen!’ Je lijkt wel niet goed wijs. Iedereen moet binnen blijven hebben ze gezegd op journaal en dan loop jij zo maar door het dorp te struinen!’ ‘Ach, Ellie, ik kan jou toch niet in je eentje zo laten staan! Ik dacht, het is wat minder, nu kan het wel. En ik ben niet van karton zoals je ziet. Een regenjas en fikse laarzen. Mij kan niks gebeuren.’ ‘Nou, anders ik wel. Ze blazen mij niet licht omver. Kan het stormen wat het wil, ik sta en blijf heus wel staan. Da’s dan weer het voordeel van een beste puist brons, knul. Zwaar genoeg om op de plek te blijven. Nu je d’r toch bent, heb je nog nieuws?’ ‘Zeker, Ellie ze hebben voor de eerste keer een steen gelegd!’ ‘Waar hebben ze voor de eerste keer een steen gelegd?’ ‘Bij het nieuwe muziekcentrum van Lunteren, Ellie!’ ‘Maar daar liggen toch al een hoop stenen? D’r staat al zowat een heel huis. Dus voor de eerste keer een steen is een beetje mosterd na de maaltijd, knul!’ ‘Ach, ik bedoel ze hebben de eerste steen gelegd, Ellie. Da’s altijd een voornaam moment als er iets moois gebouwd gaat worden. En nou hebben ze er even mee gewacht tot de vloer al goed droog was. Anders moesten de mensen allemaal in de modder staan en da’s niet zo handig. Dat loopt dan alleen maar rommel mee terug het huis in. Nee, Ellie, je hebt helemaal gelijk, d’r staat al een heel gebouw en ik kan niet wachten tot ik er een keertje binnen mag kijken horen hoe of de akoestiek zal zijn. Da’s toch ook een voornaam ding voor zo’n muziekhuis. KNA zal er gaan spelen en concerten geven en repeteren. En ja, dan moet de muziek wel goed kunnen klinken voor de mensen die komen luisteren. Overigens hebben ze in het oude onderkomen afgelopen week de Kerkerf winkel heropend Dus die hebben nu ook een mooi onderkomen in Euterpe gekregen. Ze hebben kosten nog moeite gespaard en een prachtige opgang gemaakt voor rolstoelgebruikers, scootmobielen en ander rollend materieel. Dus dat vergroot de toegankelijkheid voor heel veel mensen. Dat hebben ze weer kan gedaan.’ ‘Nou, knul, ik ben blij dat je me dit allemaal komt vertellen. En dat terwijl het zo regent. Is mijn dag toch ook weer een beetje goed.’ ‘Zeg dat wel, Ellie. Anders had je hier zowat een hele dag in je eentje gestaan. Nou,ik ga er weer vandoor kom eerdaags wel weer een keertje bij je beppen. Ajuus.’ ‘Ajuus, knul, leuk dat je d’r weer even was en als het muziekhuis geopend wordt moet je het me maar direct komen melden. Ajuus.’
Bloemenhangers Julianastraat-prachtig!
We schrijven 25 juli 2023.
‘Goedemiddag Ellie, warm hè?’ ‘Ah, knul, jij zowaar hier weer eens? Wat leuk dat je d’r bent! Al weer een poosje terug dat ik je gezien en gesproken heb. Kom je me wat nieuws vertellen?’ ‘Nou,nieuws, weet ik niet. Misschien heb je er al iets over vernomen Ellie.’ ‘Ja, daar in Rusland bedoel je?’ ‘Nee, Ellie, daar hou ik me helemaal niet mee bezig. Nee ik vroeg me af of je al gehoord hebt over die mooie plantenhangers in de Julianasstraat!’ ‘NIks over gehoord, knul. Vertel planten zijn mijn lust en mijn leven.’ ‘Nou, ik lfietste laats doro de Julianastraat en tot mijn grote vreugde zag ik dat ze daar om elke lantaarnpaal een hele mooie dubbel plantenhanger hebben gemonteerd met jouw beeltenis boven elke plantenmand.’ ‘Is het waar, knul, dat meen je niet en de hele straat hangt er vol mee?’ ‘Wis en zeker, Ellie, kan niet missen. Dat is jouw beeltenis. Trouwens jouw beeltenis wordt steeds meer en meer gebruikt als een dorpsicoon. Op de meest aparte plaatsen komen we jouw silhouet inmiddels tegen. Als vlaggenmasthouder, als plantenhanger, als wandversiering aan huizen op erven en gewone woonhuizen. Als welkomstbord bij de dorpsgrenzen, als huisaanduiding in stoeptegels voor het huis. Op de Lunterse vlaggen, klompen, sokken en noem maar op. Je bent wereldberoemd hier in Lunteren, Ellie! Eerlijk waar. Wereldberoemd en onderhands wordt er een aardig centje aan jouw verdient. Weet niet of je dat een bezwaar vindt?’ ‘Ik heb er in elk geval geen last van en al die initiatieven vind ik alleen maar prachtig, Knul. Als mensen er plezier aan beleven en er worden geen rare beeltenissen van me gemaakt vind ik het allemaal best.’ ‘Er zijn zelfs hele kunstwerken die varieren met jouw beeltenis, Ellie en dat is geen goedkope kunst, dat kan ik je wel zeggen. Zo heb ik je al langs zien komen in badkostuum en met een koptelefoon op de oren.’ ‘Ha, ja dat heb ik ook al eerder gehoord ja. Nou ja, knul, da’s toch niet zo erg? Da’s toch ook zoals het moderne leven is, ook hier op het dorp! Ik zou niet graag een euro neer leggen voor elke puber of volwassene die hier al appent op de fiets voorbij komt rijden. Ze hebben werkelijk geen oog voor het verkeer om hen heen. Dat daar nog geen grote ongelukken mee zijn gebeurd. Ik hou af en toe mijn hart vast, knul, mag je best weten. Maar die bloemenhangers daar ben ik toch wel reuze benieuwd naar, knul. In de Julianastraat, zei je toch hè?’ ‘Klopt Ellie, ik zal er een keer een foto van maken en voor de rest, iedereen die door die strata fiets kan het met de eigen ogen gaan bekijken. Ik ga weer op huis aan, een lekker ijsthee nemen met dit hete weer. Pas goed op jezelf, Ellie en tot een volgende keer. Ajuus!’ ‘Ja, knul dank voor je bezoek en tot kiek maar weer. Ajuus!’
We schrijven 2 juni 2023.
‘Goedemiddag Ellie!’ ‘Joh, leef jij ook nog? Jou heb ik al heel lang niet gezien! Waar kom jij zo ineens vandaan?’ ‘Ik kwam toevallig even langs, morgen is er weer wat te doen had ik begrepen.’ ‘Zekers, knul, morgen wordt er flink getoeterd en gezongen dat het een lieve lust is. Het jaarlijks blaozen en bleren staat weer op het program!’ ‘En heb je daar een beetje zin in Ellie?’ ‘Natuurlijk, knul, leven in de brouwerij, volk op het nieuwe Erf en op drie podia muziek zoals je nog nooit eerder gehoord hebt.’ ‘Dat doet me deugd Ellie, dat je er zin in hebt geeft al aan dat er weer iets is georganiseerd waar heel veel andere dorpelingen plezier aan zullen beleven.’ ‘En, jij, knul? Heb jij er een beetje zin in?’ ‘Daar wilde ik het net even met je over hebben. Ik ben er morgen helemaal niet! Ik ben morgen in het hoge noorden. Ik ga naar het dorp van Berend Botje!’ ‘Tjonge knul, da’s een end weg. Zal vast ook een mooi dorpje zijn maar ik wil morgen voor geen goud missen. Ik blijf mooi hier staan, eerste rang, heb ik haast gezegd.’ ‘Inderdaad Ellie jij hebt hier een heel mooi plekje. Ik vind het wel jammer dat er niet bij kan zijn maar goed daar is niks aan te doen. Volgend jaar beter, zullen we maar zeggen.’ ‘Nou, knul, ik zal de honneurs wel voor je waarnemen. Ik hou de boel wel in de gaten voor je en wanneer je weer terug bent zal ik je er alles over vertellen.’ ‘Da’s afgesproken Ellie, daar hou ik je aan. Ga ik nu snel naar huis, mijn boeltje pakken en klaarmaken voor vertrek. Volgende week ben ik er weer. Ajuus, Ellie.’ ‘Ajuus, knul, leuk , ja echt leuk dat je d’r weer eens was. Tot volgende week!’
Bron:Lunterse krant-februari 2023
We schrijven 17 april 2023. ‘Goedendag, Ellie!’ ‘Goedendag, knul, leuk je d’r eindelijk weer eens bent. Waar was je al die tijd? Ben je de gang een beetje verloren, knul?’ Ik sta hier altijd nog op je te wachten hoor. Dus schroom niet om langs te komen.’ ‘Je hebt gelijk Ellie, ik mag je niet zo verwaarlozen.’ ‘Anders doen anderen dat wel, knul. Maak je daar nou maar niet sappel over.’ ‘Hoezo, Ellie, je wordt toch niet verwaarloosd?’ ‘Nee dat ook weer niet direct maar kijk maar eens om je heen hier. Wat of er een rommel staat, daar zijn ze druk met de nieuwbouw van de HEMA. Onlangs zijn de afsluiters van het loopgebied hier geplaatst maar omhoogkomen , ho maar! Het zijn geen beste Pollers, heb ik haast gezegd.’ ‘Nou, die liggen er toch al weer een poosje in Ellie.’ ‘Inderdaad ,knul al weer een heel poosje maar omhoog komen ze niet. Ik heb ze in elk geval nog geen enkele keer zien oprijzen uit de diepte. Het schint dat ze niet werken of nee, dat moet ik anders zeggen. Ze zijn bang dat ze wel omhoog komen maar niet meer naar beneden willen als de nood aan de man is.’ ‘Dat moet je me even uitleggen, Ellie, dat begrijp ik niet. Ze zijn nieuw geplaatst, er is nieuwe electronica gemonteerd daar in die regelkast en nu beweer jij dat ze niet goed werken?’ ‘Ik beweer dat niet, knul, maar er wordt op die manier over gepraat. Als je begrijpt wat ik bedoel. De tam tam zegt nog wel eens wat maar wat of er waar van is valt niet altijd een twee drie te controleren. Wat ik wel weet is dat ik met eigen ogen die dingen nog geen een keer op en neer heb zien gaan en ik sta er toch niet ver van af.’ ‘Nou, dat is ook wat. Duurde het eerst jaren eer er nieuwe geplaatst werden, zijn ze inmiddels geplaatst, werken ze niet eens naar behoren. Kunnen we dan niks meer hier in nederland?’ ‘Zeker wel, knul, we kunnen nog heel veel hier in Nederland maar de echte vakmensen beginnen steeds dunnenr bezaaid te raken. En eerlijk is eerlijk, die dingen moeten wel vlekkeloos werken want bij calamiteiten in het winkelgebied moet de hulpverlening toch snel en ongehinderd toegang krijgen. Voorlopig blijft het nog een doorgaande weg waar ‘s avonds heel wat overheen gejakkerd wordt. Mijn bronzen rokken wapperen af en toe dat het ene lieve lust is. Ook wel weer eens lekker fris aan de benen, knul.’ ‘Nou, Ellie, toch moeten die dingen wel aan de praat gebracht worden. Ik hoop maar dat het wordt opgepikt en snel verholpen want zo kan het toch ook niet doorgaan. Nou, Ellie, ik ga weer eens op huis aan. Vanavond spaghetti bolognese met geraspte parmesaan. Heerlijk, heb er nou al zin in. Ajuus en tot een volgende keer maar weer.’ ‘Ajuus, knul, leuk dat je d’r weer eens even was.’
We schrijven dinsdag 7 maart 2023. ‘Goeiedag Ellie!’ ‘Goeiedag, knul. Lang niet gezien?’ ‘We schrijven dinsdag 7 maart 2023. ‘Goeiedag Ellie!’ ‘Goeide dag, knul. Lang niet gezien?’ ‘Klopt, Ellie, was even druk met andere zaken.’ ‘O ? En waarmee ben jij dan zo druk geweest, knul, als ik vragen mag?’ ‘Nou, om te beginnen heb ik me verdiept in de waterschapsverkiezingen en de provinciale staten verkiezingen.’ ‘En? Koppijn, zeker?’ ‘Dat heb je helemaal goed, Ellie. Knallende koppijn krijg je d’r van. Maar goed we mogen straks in ieder geval wel naar de stembus. En daar ben ik dan weer heel erg blij om.’ ‘Helemaal mee eens, knul, hier mogen we tenminste nog onze stem in vrijheid uitbrengen. Da’s niet overal zo. Dat moeten we allemaal maar goed onthouden. Hoe erg we soms ook mogen mopperen hier in Holland. En ja je mag ook gewoon in alle vrijheid lekker mopperen in dit land. Dus maak er gebruik van mensen. Mopper alsof je leven ervan af hangt want lang niet overal kun je zo vrijmoedig mopperen op alles wat los en vast zit als hier in dit kleine nederland.’ ‘Nou, Ellie, ik geloof niet dat de lezer echt zitten te wachten op een aanmoediging tot mopperen. Ze willen echt wat positievers te horen krijgen en te lezen hebben.’ ‘Denk je, knul?’ ‘Ja, Ellie, dat weet ik wel zeker.’ ‘Nou, knul, ga je gang, verras me maar eens met een mooie positieve boodschap.’ ‘Om te beginnen is de meteorologische winter weer voorbij. Heb ik onlangs op het nieuws gezien. Dus de lente is in aantocht. En als je heel goed kijkt zie je al weer knoppen aan de bomen, hoor je ‘s ochtends vroeg dat de vogels meer leven maken dan eerder. Kortom we gaan weer de goede, zonnige kant van het jaar op.’ ‘Da’s inderdaad positief, knul. Dankjewel, ik wordt er zowaar nog blij van ook! Heb je nog iets positiefs?’ ‘Jazeker, ons dorp is een heuse kaaswinkel rijker. HEERLYK heet het. Ze hebben onlangs hun deuren geopend aan de dorpsstraat. Op de plek waar vroeger Landgraaff zat is een heel nieuw pand gebouwd. Ik mag wel zeggen dat het best gelukt is om het passend in het dorpsgezicht te krijgen. Heb je het al gezien Ellie?’ ‘Zeker, knul en ik moet je weer gelijk geven dit is een positieve ontwikkeling voor het hele dorp. Knul je bent er werkelijk in geslaagd om mijn humeur om te buigen naar de zonnige kant. Weet je wat, haal jij maar eens een stukkie HEERLYK oude kaas voor me. Daar heb ik wel zin aan.’ ‘Goed, Ellie, morgen breng ik een HEERLYK stukkie voor je mee. Ga ik nu op huis aan. Tot morgen.’ ‘Tot morgen knul, leuk dat je d’r weer even was!’
‘Oe, getverderrie, knul. Hoe kom je aan die foto?’ ‘Tja, Ellie, het spijt me te moeten zeggen maar gewoon hier in het dorp. Ik ben bezig met een wandeling tref ik ineens dit tafereel aan.’ ‘Ah,jakkes wat smerig. Dus dat plastic komt zo in de afwateringsput terecht?’ ‘Zeker Ellie en wat er in het plastic zakje zit natuurlijk ook. Stel je toch voor zo’n amechtig kromgetrokken achterlijf van zo’n hond. Aangelijnd! Dat gelukkig nog wel. En dan het baasje er zo quasi onschuldig ernaast staan wachten tot het beestje zijn ding gedaan heeft. Dan even wat gefrommel met zo’n zakje om de hand. Dan de warme kledder opgepakt. Zorgvuldig het omgevouwen plastic teruggerold, knoopje erin en. . .’ ‘Mee naar huis natuurlijk, knul. Dat zou toch gewoon thuis moeten worden weggegooid, in de kliko of zo?’ ‘Inderdaad Ellie maar zoals je hier ziet doet niet iedereen dat. De zuiveringslasten van ons drinkwater lopen zo ongewild vanzelf op.’ ‘Nou, knul, ik vind het te vies voor woorden. Laten we er maar gauw over ophouden. IK wordt al onpasselijk als ik erover denk hoeveel van dit soort zakjes al in die putten zijn gestopt want dat gebeurt dus bewust he?’ ‘Tja Ellie, het zal er niet vanzelf inwaaien zoveel is wel duidelijk en gewoon laten liggen is ook zowat.’ ‘Klopt, knul, maar gewoon opruimen en dan thuis weggooien of in prullenbakken in het dorp voorhanden kan ook prima. Niet zo in de putten. Dat is voor afwatering bedoeld. Trouwens in dit plaatje is het nog een beste bolus ook , kijk dan toch, het zit gewoon klem tussen de opening van de putdeksel. Doe maar gauw weg die foto, knul.’ ‘Ok, dan even heel wat anders, hier is het zowat klaar, Ellie. Ik zie dat ze de straat alweer aan het dichtleggen zijn.’ ‘Inderdaad ,knul, de mannen hebben hard gewerkt en de elektriek hebben ze ook al weer aangesloten. Ik kan niet wachten tot het weer in gebruik genomen wordt. Het zal weer een stuk veiliger worden in het winkelgedeelte van de dorpssstraat. Werd ook wel weer tijd hoor. Het heeft lang genoeg geduurd eer ze ermee aan het werk gingen. Maar goed het zit er weer in, de boel is weer bestraat. We zullen zien wat het gaat brengen.’ ‘Nou, Ellie goed je weer gesproken te hebben. Ik kan er weer beter bij ook dus de komende tijd kom ik weer wat vaker aan. Ga ik nu weer op huis aan. Ajuus.’ ‘Ajuus, knul, leuk dat je d’r weer effe was.’
We schrijven maandag 13 februari 2023.
‘Zo Ellie, wat een drukte hier?’ ‘Zeg dat wel, knul, maar het gaat eindelijk gebeuren. Volgens mij hebben ze aan het andere eind van het winkelgebied al een nieuwe geinstalleerd! En dat is, ik zal het je maar ronduit zeggen, weliswaar laat maar toch op tijd.’ ‘Wat zijn ze aan het doen dan?’ ‘Ze installeren een nieuwe uitschuifbare grondpaal om de winkelstraat weer verkeersluw te maken. Als het ding straks weer goed werkt gaat ie paal enkel naar beneden waneer iemand daar toestemming voor heeft om hem te bedienen. Ambulances, politie, of aan en afvoer van goederen bij de winkels.’ ‘Dus dat komt de verkeersveiligheid ten goede, Ellie?’ ‘Dat zou ik wel zeggen knul. Heb je nooit gezien hoe hard sommigen hier doorheen jakkeren. Het ging soms zo hard dat mijn bronzen rokken begonnen te wapperen. Nou, knul, dan ga je te hard, kan ik je zeggen!’ ‘Inderdaad, Ellie als jou rokken beginnen te wapperen moet het wel heel bar zijn.’ ‘Klopt, knul, en daarom ben ik stiekem hartstikke wijs met de installatie van twee nieuwe palen. Ze zijn , net als die vorige, elektrisch en ze zakken vanzelf naar beneden of komen omhoog, al naar gelang er gewenst wordt.’ ‘Nou maar hopen dat er niet weer een storing op gaat treden zoals bij de vorige exemplaren waardoor ze onbruikbaar worden. Nou Ellie, jij bent er weer even zoet mee. Al dat leven om je heen. Ik zie zo al dat ze nog een beste bult werk hebben eer het ook hier aan deze kant klaar is.’ ‘Dat maakt me niks uit, knul. Ik vindt het altijd wel gezellig wat leven om me heen, ik kan er van genieten. En straks is het vanzelf weer rustig. Nog een klein poosje en de lente komt er aan. Dan wordt het vanzelf weer wat drukker op het Nieuwe Erf. Ik kan niet wachten tot het weer zo ver is, knul.’ ‘Nou, Ellie ik ga maar weer eens op huis aan. Bruine bonensoep vanavond. Zat nog in de vriezer. Moest ook weer op. Straks begint het tuinseizoen weer en tegen de oogsttijd zal de vriezer toch weer plek moeten bieden voor nieuwe, vers ingevroren groentes. Ajuu en tot een volgende keer, Ellie.’ ‘Ajuu knul, leuk dat je d’r weer even was.’
Foto:Lunterse krant
We schrijven woensdag 1 februari 2023.
‘Goedemiddag Ellie.’ ‘Ha, knul, leuk dat je d’r weer even bent! Hoe gaat het?’ ‘Goed hoor, en met jou?’ ‘Nou, zoals je ziet, nog steeds hollands welvaren. De Dixie is zowat weer weg en de vooruitzichten hier voor mijn neus zijn ook rooskleuring te noemen. Heb je het al gelezen?’ ‘Uh, wat moet ik gelezen hebben, Ellie?’ ‘De HEMA! Twee keer zo groot! En hier recht voor mijn neus! Ik kan niet wachten tot het klaar is. Heb je die artistieke impressie gezien, knul?’ ‘Ik heb nog helemaal niks gezien Ellie. Waar heb je het over?’ ‘In de Lunterse krant van deze week staat een artistieke impressie van hoe de nieuwe HEMA er uit zal gaan zien. En ze gaan bouwen in het oude pand van Shoe en More! Nou, knul, beter kan het dorp toch niet krijgen. Een grotere HEMA, dubbel zo veel artikelen, uitbreiding van het assortiment en hopelijk verdubbeling van het aantal klanten.’ ‘O, nou begint me iets te dagen ja. Dus waar ze nu zitten komt dan leeg te staan?’ ‘Och, knul, daar zeg je wat, warempel da’s waar ook! Zitten we daar weer met een leeg pand. Nou ja, maakt ook niet uit, daar komt ook vast wel weer een mooie oplossing voor. De inflatie is toch al weer aan het zakken, heb ik gehoord op het nieuws.’ ‘Inderdaad, Ellie, de inflatie zakt wel maar de prijzen die we moeten betalen nog bij lange na niet, meid! Ik ben bang dat die nog wel een poosje door blijven stijgen. Altijd zo gek hè, meestal is men er als de kippen bij om prijzen omhoog te brengen als de economische ontwikkelingen daarom vragen en vaak is dat in een paar dagen geregeld maar andersom? Daar moeten ze nog eens iets voor uitvinden, Ellie. Dat zou mooi wezen.’ ‘Ach, knul, nou ben je wel een beetje zuur aan het doen hoor. Ben je niet blij met een HEMA die twee keer zo groot wordt?’ ‘Och, ik weet het nog niet, Ellie. Ik heb er zo mijn twijfels bij.’ ‘Nou ja, knul, ik dacht dat je er wel blij mee zou wezen. Valt me toch een beetje tegen van je.’ ‘Kan best zijn Ellie, dan is dat maar zo maar denk ook eens aan de kleinere ondernemers hier op het dorp? Grotere HEMA- gebak! Ik denk aan de bakkers! Grotere HEMA- warme worst? Ik denk aan de slagers! Grotere HEMA- fietsonderdelen. Ik denk aan de fietsenmakers. Ach Ellie, iedereen mag zijn plek hebben in het dorp. Ook jou HEMA maar we moeten elkaar wel het licht in de ogen blijven gunnen. Als iedere ondernemer zijn schouders er onder blijft zetten komen we er vast wel. Zo en nu ga ik op huis aan. Vegetarische nasi zonder vlees vanavond maar wel met kroepoek en satésaus. Ajuus en tot een volgende keer.’ ‘Ja, ajuus knul, en vergeet vooral de lunterse krant niet te lezen als je thuis bent!’
Hey Ellie luister eens naar mijn gedichtje!
Er staat een Dixi in de dorpsstraat De stratenmakers zijn gerust Ontspannen werken ze gestaag
Waar de bodem is verzakt verbetert men de doorloop Leggen nieuwe klinkers strak in het gelid
En mocht de nood te hoog geworden zijn Is daar die dixi binnen handbereik Zojuist stond ik er even naast en hoorde zachtjes . . . Hè Hè ik zit!
Och knul ik hoor het wel drie keer op een dag!
Een dixi op straat is het behoud van de bomen.
We schrijven alweer 19 januari 2023.
‘Inderdaad, Januari is een lange donkere maand dit jaar, Ellie. En zojuist die hagelbui. Het wordt er allemaal niet vrolijker op.’ ‘Dat heb je goed, knul, leuk dat je d’r bent, trouwens. Hoe gaat het met jou?’ ‘Alles op de rit, Ellie. Mijn goede voornemens zijn nog niet gesneuveld en de blauwe maandag heb ik weer prima doorstaan dit jaar.’ ‘Had jij goede voornemens dan?’ ‘Nee, daarom heb ik het allemaal nog op de rit!’ ‘Nou, bij mij is het wel anders knul. Heb je dat gezien?’ ‘Ja, dat wilde ik je net vragen. Wie heeft dat daar neergezet Ellie en waar is het voor?’ ‘Ik heb zo’n idee ,lui van de gemeente, en verderop hebben ze de stoep opgebroken. Er wordt dus weer hard gewerkt aan de verbetering van de dorpsstraat.’ ‘Wanneer hebben ze dit hier neergezet Ellie?’ ‘Als ik je zeg op blauwe maandag dan geloof je me niet hè knul?’ ‘Nee, Ellie dan geloof ik je niet. Het zou wel heel toevallig zijn als dat waar zou zijn.’ ‘Ach, het maakt ook niet uit, zachtjes aan zal die stapel bouwmaterialen wel weer verdwijnen. Ik ben alleen razend benieuwd wanneer er weer nieuwe afsluitpalen komen die uit de grond omhoog komen. Weet je wel waar ik pas ook nog over gesproken heb. Daar is nu alle gelegenheid voor. Als de boel toch open moet, kunnen ze gelijk ook die dingen vervangen voor goed werkend spul. Komt de verkeersveiligheid ten goede en maakt het winkelgebied alleen maar aantrekkelijker.’ ‘Dat zeg je goed Ellie maar ik heb er nog best een hard hoofd in.’ ‘Ik ook,knul, ik ook.’ ‘Nou Ellie ik ga weer op huis aan, eens zien wat of we eten vanavond. Ik denk dat het weer tijd is voor een heerlijke macaronischotel uit de oven.’ ‘Geef me daar eens een keer het recept van als je wil, knul. Ajuus en leuk dat je d’r weer even was.’ ‘Ajuus Ellie en het recept geef ik je nog wel eens.’
(Dit artikel is geschreven oznder gebruik van chatGpt)
‘Goedemorgen Ellie, de beste wensen nog he!’ ‘Insgelijks Knul. De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.’ ‘En hoe was jouw jaarwisseling Ellie?’ ‘Heerlijk rustig, knul, heerlijk rustig. Ik kan niet anders zeggen. Komt vast door dat mooie feest daar in de Manege.’ ‘Dat zal zeker hebben meegespeeld Ellie. Het schijnt een groot succes geweest te zijn. Muziek, dans, kletsen, zelfs het Lunters Volkslied heeft er geklonken!’ ‘Mooi, knul, dat komt de saamhorigheid alleen maar ten goede en hier op het nieuwe Erf bleef het heerlijk rustig. IK sta hier al een poosje knul en wordt ook een dagje ouder. Dus dat het zo kalm eraan toeging vond ik niet eens zo heel verkeerd. Kan ik je zeggen. Hoewel het ook wel eens anders is hoor?’ ‘O, ja, Ellie, is het ook wel eens anders?’ ‘Zeker, knul. Zie je die ronde plaat daar in de weg?’ ‘Ja, die zie ik Ellie. Wat is daar mee?’ ‘Nou, aan de andere kant van de dorpsstraat ligt er ook zo’n ronde plaat in de weg.’ ‘Ja? En?’ ‘Als alles naar behoren zou werken zouden die platen omhoog moeten kunnen en dan zou dat deel van de dorpsstraat als voetgangersgebied redelijk veilig moeten zijn voor iedereen die er loopt.’ ‘Dus?’ ‘Dat is nu al jaren niet meer zo. Ik kan me niet heugen hoe lang of ik al sta te wachten op nieuwe palen of een nieuw systeem. En weet je wat er nu regelmatig gebeurt Knul?’ ‘Ik zou het niet weten maar jij wel denk ik zo maar.’ ‘Sommge malloten scheuren hier met een fikse vaart doorheen. Vooral in de late avond. Dommel ik zowat in, zakken de ogen al wat dicht. Jankt er inene zo’n gast met een dikke amerikaanse truck hier langs op. Nou knul, ik kan je zeggen dan staat Ellie weer klaarwakker en stijf van de schrik. Overdag valt het zeker wel mee maar laat op de avond heb ik soms het gevoel dat ik zelfs hier niet veilig sta. Heb ik haast gezegd.’ ‘Maar wat wil je dan, Ellie? Ambtelijke molens malen langzaam. Als er iemand dat kan weten ben jij het wel.’ ‘Klopt knul, ambtelijke molens malen langzaam maar bij de gemeente EE staan ze nu al jaren stil. Lijkt het wel. Een beetje averseren zou ze niet misstaan daar op het gemeentehuis en anders moet de dorpsraad het maar weer eens op het woord gooien als ze bij mekaar zitten te overleggen in het Westhofhuis. Dat lijkt me geen overbodige luxe. Straks gebeurt er nog eens een echt ongeluk en dan roept iedereen ach en wee maar dan kon het zomaar eens te laat zijn voor een onschuldig slachtoffer. Daar zit niemand op te wachten. Wij hier op het dorp niet maar ook op het gemeentehuis in Ede niet. Of klets ik nu onzin, knul?’ ‘Nee, Ellie je kletst geen onzin en ik ben het ook helemaal met je eens maar ja wij gaan daar niet over he? Daar gaan de wethouders en de burelen van het gemeentehuis over.’ ‘Nou, knul, ik kan je wel verklappen dat ik mijn hart soms vasthou als er weer eens zo’n onverlaat over de dorpssttraat jaagt. Twee nieuwe palen en de boel is opgelost. Alles een stuk veiliger. Goed voornemen voor 2023. Want waarom moet het toch zo lang duren?’ ‘Goed, Ellie, ik neem het mee en zal er over denken. Voor nu een mooie dag verder en tot een volgende keer. Vanavond eten we macaroni uit de oven met kip pesto en kaas. Ajuus maar weer.’ ‘Ja knul ajuus maar weer. Leuk dat je d’r weer even was.’
We schrijven 31 december 2022.
‘Goeienavond Ellie.’ ‘Verhip, knul, je laat me schrikken. Wat doe jij hier nou in het donker?’ ‘Ach, ik wilde je op de valreep nog even spreken.
Op de valreep sta ik hier kijk achterom en ook vooruit
op de valreep denk ik terug aan iedereen die ging voorgoed de tijd verlaten
Op de valreep kijk ik langzaam om me heen en besef dat liefde alles is zonder liefde is het leeg
op de valreep tel ik af wetend dat het einde nadert dat mijn stad niet blijvend is.
Op de valreep zie ik mezelf en waar mijn toekomst ligt langzaam kruip ik door de tijd als het donker om je heen wordt zie je makkelijker het licht.
‘Ajuus, knul en tot de volgende keer!’
We schrijven 10 december 2022.
‘Goedemorgen Ellie. Je raadt nooit waar ik zojuist vandaan kom!’ ‘Ja, van die verkoop van Sjaantje van de Meulepol natuurlijk. Ik zie je zo uit de deur komen. Ben je geslaagd?’ ‘Zeker, Ellie ik heb een mooi werkmansjasje gevonden en een klettervest.’ ‘Laat eens zien, knul, o ja, da’s een hele mooie. Ziet er nog goed uit ook. Daar is niet heel erg hard in gewerkt, denk ik maar zo.’ ‘Da’s ook niet erg, Ellie, ik ben er blij mee en ga het met ere dragen op de eerst volgende oud lunterse dag. Trouwens dan zullen er wel meer mensen in het oude gerei lopen dat ze hier vandaag hebben aangeschaft. En dat is toch een mooi idee.’ ‘Zeker, knul. Gezellig druk zo deze dagen. Ik kan er echt van genieten. En zoals je ziet is er al heel wat volk op de been.’ ‘Inderdaad, Ellie. En vanavond nog koormuziek op het nieuwe erf! Daar zulk jij alles wel van meekrijgen. Hou je er een beetje van?’ ‘Zeker, knul, ik kan echt genieten van alle die kerstliederen. Daar hoef je je geen zorgen over te maken. Echt, ik vind niks heerlijker dan mooie kerstmelodieen. En hoe vaak krijg je nou mooie kerstliederen te horen? Toch enkel maar in deze tijd van het jaar?’ ‘Zeker, Ellie en zo rijgen de weken zich aaneen en naderen we ook alweer het einde van een veelbewogen jaar.’ ‘Inderdaad, knul maar zover is het nog niet. Eerst kerst vieren en daarna zien we wel verder. De kerstmarkt is nu al een succes. Moet je kijken wat een volk erop af is gekomen! En ik ze heel veel tevreden gezichten. Da’s ook wel eens anders hoor. Ik zie genoeg hier vanaf mijn sokkel.’ ‘Dan laat ik je nu maar even helemaal zelf genieten van alle indrukken Ellie, ik ga mijn nieuwe aangeschafte ouwe gerei thuis eerst eens uithangen en daarna strijk ik het netjes voordat het de kast in gaat!’ ‘Doe jij dat zelf, Knul?’ ‘Zeker, Ellie, ik zou niet weten waarom niet. Niks zo rustgevend als een berg strijkgoed wegstrijken, radio aan op de achtergrond en huppekee aan de slag. Ajuus Ellie tot een volgende keer.’ ‘Ajuus, knul, leuk dat je d’r weer even was. Enne, je hebt weer mooi goed gekocht, genit er maar van!’
We schrijven maandag 5 december 2022. ‘Goedemorgen Ellie, waar sta jij nou naar te kijken?’ ‘Heb jij het nog niet gezien ,knul? Daar in Shoe en More staan weer een beste berg spullen! Wat zou d’r voor winkel in komen?’ ‘D’r komt helemaal geen winkel in, Ellie, waarom denk je dat?’ ‘Nou, omdat ik al een poosje weer leven zie in dat pand. Eerst werden er allemaal spullen gebracht en later zijn er mensen bezig geweest om alles netjes in winkelschappen te leggen. En ze hebben iets op de ruit geplakt. Ik kan dat van hieraf niet lezen. Wil jij eens gaan kijken knul?’ ‘Dat zal ik wel even doen. Ben zo terug!’ ‘En?! Wat staat er op dat briefje, knul?’ ‘Het gaat om kledingverkoop van oud lunterse kledij. Sjaantje van de Meulepol zit tegenwoordig in een verzorgingshuis, ze heeft Alzheimer gekregen en kan daardoor niet meer zelf voor het oude gerei zorgen. Nu wordt alles te koop aangeboden. Het zou mooi zijn als het bij liefhebbers terecht komt.’ ‘Och, da’s toch wat. Alzheimer. Ja knul, als de jaren gaan tellen kun je van alles gaan mankeren. En als het dan ook nog mis gaat door Alzheimer dan ga je door angstige tijden volgens mij. Dat je niet weet wat voor dag het is of in welk jaar je leeft. Of nog sterker dat je je naasten niet meer kunt herkennen of vergeet dat ze op bezoek zijn geweest. Dat moet toch een eenzaam gevoel achterlaten. Daar staan we allemaal niet zo bij stil, knul, maar het is een zware last om te dragen. Als je het mij vraagt.’ ‘Tja, Ellie, we zijn allemaal maar mensen en zeker als we ouder worden komen de gebreken onvermijdelijk. Het hoort ook bij het leven maar dat neemt niet weg dat het evengoed allemaal verdrietig is wanneer het ons treft. Ik denk dat we Sjaantje eer aan doen wanneer we ons bij de verkoop, wanneer die eenmaal van start gaat, behoorlijk gedragen en met respect door al haar spullen zullen gaan. Dat is denk ik het minste wat we kunnen doen. Ik heb dit wel eens ergens gelezen’
Er komt een dag dat ik de woorden niet meer weet waarmee ik aan mijzelf en de wereld om mij heen betekenis kan geven. Er komt een tijd dat ik ontdaan van mijn herinneringen enkel maar kan leven als het kind dat ik ooit was. Er komt een dag dat ik mijn liefste en mijn kinderen niet meer zal herkennen,ze als volslagen vreemdelingen zo de deur zal wijzen,en als een ‘Petrus’ volledig hun bestaan ontkennen. Er komt een dag dat ik misschien enkel nog zal schelden omdat ik de mensen om mij heen alleen nog als bedreigend kan ervaren. Eens komt die dag dat Alzheimer voorgoed mijn dagen en mijn tijd tot aan mijn dood blijvend zal bepalen.
‘We gaan richting de Kerst Ellie. De dagen van het jaar waar veel sentimenten de overhand krijgen in ons gemoed. Het is altijd goed om even stil te staan en na te denken over voorspoed , geluk maar ook tegenslag, ziekte of zoals de reden van de kledingverkoop. Alzheimer!’ ‘Dat heb je mooi gezegd, knul. Ik zou het je niet na kunnen doen.’ ‘Ajuus, Ellie tot een volgende keer.’ ‘Ajuus, knul, leuk dat je d’r weer even was.’
De Schrijvende Hollander 