ZESJESKULTUUR

Daar waar wij vroeger onze ouders saaiheid bleven toedichten omdat er nooit eens flink gelachen werd over wat wij zo grappig vonden. Daar vindt de jeugd van tegenwoordig een ongeremd beamen van hun grappige gedrag. En met die oeverloze meegaandheid en een zorgvuldig wegpoetsen van hun ongemakken is de ‘bildung’  voorgoed verdwenen. Karakterloos opgegroeid na een stijf getoetste schooltijd  zitten we nu met een faalangstige generatie die zaken niet vol kan houden. Gewoon omdat ze nooit geleerd hebben om met teleurstelling of tegenslagen om te gaan. Men is vaak al opgebrand voor men het volle leven heeft aangevangen. Als speelbal van belangen in een marktgerichte economie waar alleen het beste, het mooiste, het duurste telt. Waar ook niet iedereen meer toegang toe heeft. Enkel nog de rijken, degene met een modaal inkomen kunnen net nog aanhaken. De rest wordt vanzelf een keer afgeserveerd. Dat is namelijk een marktwet. Als iets niet- of onvoldoende  scoort verdwijnt het uit de schappen.  Die zesjescultuur was dus zo gek nog niet. Die had een grotere sociale samenhang op het oog dan de geharde marktwerking van vandaag.   

---