UTOPIE?

“Niemand heeft gelijk
Niemand heeft vrede
Zal er ooit geen oorlog zijn
Tussen Oost en West
Of alleen maar tussen
Jou en mij”
uit: Niemand heeft gelijk -Frank Boeijen.1987.

In dat jaar Bracht Frank het album Welkom in Utopia uit.
Twee jaar voor het vallen van de Berlijnse Muur.
We zijn nu bijna veertig jaar verder en de bovenstaande tekst heeft alleen maar in zeggingskracht toegenomen.

In het huidige politieke klimaat geeft niemand nog de ander gelijk. Enkel overtuigd van het eigen gelijk blijven we onszelf verder naar beneden werken in het drijfzand van het huidige populisme. Links, rechts, midden, we hebben geen antwoord op de openstaande problemen. We leveren niet aan onze kiezers. We laten ons gijzelen door politieke stellingnames die zorgen voor vertraging. We laten ons ophouden door lobbyisten die telkens met andere verzoeken komen. Vaak ook gewoon strijdig met beoogde politieke denkrichtingen. De markt dicteert inmiddels ons politieke denken en handelen. Geen wonder dat de gekozen volksvertegenwoordigers niet kunnen leveren.
Kiezers lopen weg, haken af of raken onverschillig.
Populisten morrelen aan onze democratische instituten door ze verdacht te maken. Liften ondertussen wel mee op het democratisch stelsel om de macht legitiem te verkrijgen om vervolgens diezelfde democratische instituten te ontmantelen.  In plaats van principieel je keuze te maken zijn velen in het electoraat wars van principes en varen ze enkel op het kompas dat een eigen richting wijst.
Frank zong het in 1987 dus al:”Niemand heeft gelijk!”
Als we nu eens beginnen met dat te erkennen om vanuit dat vertrekpunt straks te bepalen op welke partij we onze stem uitbrengen.  Maar laat een ding duidelijk worden uit onze ervaringen met het zojuist afgetreden kabinet. Oplossingen hoeven we van de PVV echt niet te verwachten. Hoe hard men daar ook van de daken roept, hoe blond men het haar ook verft, hoe vaak men AI ook inzet om insinuerende plaatjes te generen. Want als niemand gelijk heeft heb ik geen gelijk, heb jij geen gelijk en ligt een compromis enkel constructief in het midden. Misschien dat na de verkiezingen van 29 oktober dat constructieve midden een robuuste overwinning heeft behaald en er dan eindelijk weer spijkers met koppen geslagen kunnen worden in plaats van dat overlopen spijkers op laag water zoeken van de afgelopen regeringsperiode!