Efeze en de hitte.

Collum 14 augustus 2022.

Bij de temperaturen van de afgelopen dagen waan ik me opnieuw in Efeze.
Daar was ik eerder al eens tijdens een dagtrip gedurende een zomervakantie in Bodrum.
Ruim twee uur hobbelen in een bus met remmen van een bedenkelijk niveau, speling op de stuurinrichting en geen airco.
Een voordeel, bij het uitstappen in Efeze was de overgang naar nog grotere hitte niet zo groot meer.
De gids bezwoer ons om toch vooral bij de groep te blijven. Maar ik ben geen kuddedier, wil altijd wat anders en vooral- hollandse eigenschap bij uitstek-, alles zelf bepalen.
Dus ik en mijn lief liepen voor de vorm tien minuten mee met de groep maar de gids hoorde vooral zichzelf te graag praten over zijn Efeze en de bezienswaardige punten die hij aanstipte. Nou stipte hij de zaken nogal lang aan en  bij 38 graden pal in de zon ben je je aandachtsspanne zo kwijt. Dan denk je enkel nog koortsachtig maar aan een ding. Schaduw. Zo kon het gebeuren dat ik en mijn lief de straat overstaken en in de schaduw gingen staan. Dat beviel ons zo goed dat we vanaf dat moment enkel nog maar langs schaduwplekken de stad doorkruist hebben. We stonden enkel nog in de felle zon op de plek waar Paulus ooit in het circus heeft staan verkondigen over de onbekende god. Er waren trouwens nissen genoeg waarin afgodsbeeldjes stonden opgesteld en waar de mensen hun offers en gebeden konden achterlaten. Al met al was de stad zelf indrukwekkend genoeg om zelfs nu, na zoveel jaren en bij de huidige weersomstandigheden als herinnering te komen bovendrijven. Kennelijk is het dan toch destijds de enorme hitte geweest die een verpletterende indruk heeft gemaakt.
Op de terugweg bezochten we nog een zijderupsenspinnerij, dronken we thee en woonden een demonstratie van handgemaakte tapijten bij. Allervriendelijkst bedankten we voor nog meer zoete thee verlangden we enkel nog weer naar de airco van onze kamer in het hotel en de verkoeling van het zwembad.