Solidair ‘22

Ons land is niet meer solidair. Er is geen saamhorigheid meer maar het is steeds vaker ieder voor zich.
Ik las het ontluisterende essay van Roxane van Ieperen. Eigen welzijn eerst. De titel is al een schot in de roos.
Alles draait om geld. De ‘Haves’ beschermen koortsachtig wat ze al hebben ten koste van de ‘Have-nots’. Vangnetten die er vroeger waren zijn weggehaald. Zak je nu door het ijs is dat je eigen schuld. Politici zitten niet meer in de politiek om het land en het volk te dienen maar voor hun eigen carriere. Een enkele uitzondering daargelaten.
Links heeft al jaren geen bevredigend en constructief antwoord op de maatschappelijke problemen. Men ligt veeleer met elkaar overhoop. ‘Rechts’ schiet in een romantische reflectie en wil terug naar oude waarden.
Het grote ‘midden’ zwijgt en wacht af terwijl het bedrijfsleven en hun lobbyisten Den Haag helemaal in hun zak hebben. 
Waar zijn de ideeën gebleven van de economie van het genoeg? (Goudzwaard)  Waar zijn de doorrekeningen vanuit die optie bezien? Welke mogelijkheden hebben we vandaag de dag nog om tot een herverdeling van geld en goed te komen en toch een redelijk comfortabele positie in te nemen op het wereldtoneel? Hoe stoppen we de winst die gemaakt wordt ten koste van milieu en klimaat? Hoe kunnen we ombuigen naar een betrouwbare overheid die zich dienstbaar opstelt naar haar burgers, hen beschermt?
Zullen we stoppen met denken in termen van links, rechts? Zullen we hullie,zullie maar laten voor wat het is en op weg gaan naar een werkelijk solidair nederland?
Is er een bevolkingsdeel te mobiliseren voor een nieuwe partij die ‘solidariteit’ en ‘eerlijke verdeling van geld en goederen’ als grondtoon voor haar politieke handelwijze laat prevaleren boven winst, macht, pluche en uitbuiting van onze aarde?
Als er een nieuwe partij moet komen is het wel deze.
Een naam heb ik al gevonden Solidair ‘22.
Iedereen kan lid worden of er op stemmen. Iedereen is welkom. Iedereen mag meedoen. Maar weet dat we allemaal zullen moeten inleveren om allemaal genoeg over te kunnen houden. Het is niet anders maar dat we een andere weg zullen moeten inslaan staat als een paal boven water. Nog wel.