Regie

20 februari 2022.

Terwijl aan de ene kant van de aardbol de olympische winterspelen worden afgesloten maakt men zich in het oosten van europa op voor een verse oorlog.
En nederland maakt zich op voor de huldiging van alle medaillewinnaars. Ze worden verwacht in het Apollo hotel, bij de koning, bij de schaatsbond en dan volgen er uiteraard ook nog de huldigingsinitiatieven uit hun woonplaats of geboorteplaats. Kortom na 16 dagen quarantainespelen en een lange vlucht kunnen de sporters nog niet naar huis.
Maar goed dat zijn luxe problemen want deze plichtplegingen schijnen er inmiddels bij te horen. Zal wel weer allemaal contractueel zijn vastgelegd. En een beetje sporter kan net dat beetje extra’s geven waar het vaderland op zit te wachten.
Nee, nee,nee en nog eens nee. Laat die mensen lekker naar huis gaan. Naar het ouderlijk huis om in familiekring tot rust te komen van alle indrukken. Vieren kan altijd later nog wel.
Als mensheid kunnen we zoveel samen, waarom komt men er nu dan niet samen uit?
Voorzitter Bach onderstreept de eenheid en gebroederlijkheid van de wereldbevolking in zijn slotspeech maar ik vrees dat het aan dovemansoren is gericht. De laatste medailleceremonie met zilver en goud voor Rusland laat nog eens zien waar Rusland werkelijk staat. Niet eens de eigen vlag mag worden gehesen. Als gevolg van de straf op grote dopingschandalen uit het olympische verleden. Sotchi, weet u nog? Toen onze koning een biertje dronk. Rusland kiest zijn eigen weg op het wereldtoneel en houdt intussen met zijn aardgasleveranties het westen lekker in de tang. Trekt  de touwtjes in de Oekraine nog eens stevig aan en daagt het westen uit robuust te reageren.
En passant zien we een Europese unie voor de tweede maal geschoffeerd worden door een nietsvermoedende Ugandese minister van buitenlandse zaken. De man kan er ook niks aan doen natuurlijk. Is niet op de hoogte van de plaats die de westerse vrouw inneemt in het europese politieke apparaat en negeert geheel in overeenstemming met zijn eigen opvoeding de vrouw die er staat. Loopt resoluut richting de andere jongens die staan te wachten. De ongemakkelijkheid druipt er bij die twee vanaf maar de reacties komen te laat. Het leed is al geschiedt. Waarom dan ook niet een host mee laten lopen en de regie over het voorstellen in de hand gehouden. Neem een voorbeeld aan China. Afgelopen twee weken konden we heel goed zien hoe dat daar strak georkestreerd werd en het was uiteindelijk niet eens storend.