Dynamische rede

Wat ben je aan het doen vraagt facebook me. Welnu ik ben aan het lezen in De wereld van Sophie. In de verhandeling over Hegel en zijn dialectiek kom ik iets tegen dat me zeer actueel voorkomt.
'Degene die zijn plaats in de staat niet kan vinden is een mens zonder historie.' Zeker in de actualiteit van vandaag een belangwekkend citaat omdat in het openbare debat groepen mensen zijn die hun plaats in de staat niet schijnen te kennen of de verbondenheid ermee verloren zijn. Ook zijn er die met meneer Baudet dromen van een romantische opvatting van die staat. Namelijk een zonder ‘homeopathische verdunning’ . Dan wil je dus duidelijk terug naar wat ooit was en ontken je de status quo.
Volgens de dialectiek van Hegel is dat een onmogelijkheid omdat het in tegenspraak is met Hegels dynamische rede. Elke nieuwe positie die wordt ingenomen bouwt voort op, of ontstaat  uit, een vorige.
These-anti these-synthese is de volgorde en daarmee is de wens tot terugkeren naar wat eens was een fata morgana die Baudet zijn kiezers voorhoudt. Je kunt uiteraard een eigen kijk op de dingen  hebben. Daar is niets mis mee maar we zullen altijd door moeten op de weg van de dynamische rede, terug kan niet. In die zin is de dialectiek de weg tot een vernieuwing van de geschiedenis in wording waarin wij ons nu bevinden.