Na ruim een jaar twittergebruik is me duidelijk geworden dat het zuiver houden van mijn twitter tijdlijn een onmogelijke opgaaf blijkt. Ondanks mijn zorgvuldige keuzes in wie te volgen is mijn tijdlijn toch volgelopen met berichtgeving en draadjes waar ik totaal niet op zit te wachten. Bovendien lijkt het wel alsof het algoritme dat achter het systeem schuilgaat op voorhand staat afgesteld op sensationele en tendentieuze berichtgeving. En daarmee wordt zelfs bij het meest weldenkende volksdeel de aandacht op de verkeerde onderwerpen vastgezet. Het werkt een beetje zoals reclames bij de ster. Pschologische principes worden daar gebruikt om de aandacht te prikkelen, vast te houden, aan te sturen, ergernis te wekken of anderszins te emoties te beinvloeden. Wanneer ik een gemiddeld debat bekijk dat in de plenaire zaal plaatsvindt verbaas ik mij over hoeveel bewinslieden en kamerleden met hun telefoon bezig zijn of met hun tablet of laptop. Het bestaat niet dat je goed naar een spreker kunt luisteren en tegelijkertijd berichtgeving op je device volgt. Ik maak me grote zorgen om de broodnodige aandacht waarmee onze regering zich bij de zaak dient te houden. Er is veel te veel digitale ruis en dat kan nooit een waarborg zijn voor goede en toegepsitste aandacht. De virtuele wereld raakt op die manier te veel verweven met de dagelijkse praktijk. Er zal voor het digitale tijdperk ook behoorlijk in kranten gelezen zijn tijdens plenaire zittingen of stukken doorgenomen maar naar ik aanneem gerelateerd aan het onderwerp van behandeling. In elk geval ik ga alles en iedereen die ik op twitter volg even ontvolgen en wacht op de dingen die komen gaan. Hopelijk krijg ik mijn tijdlijn weer in het gareel zoals ik dat zelf wil. Ik heb namelijk graag zelf de regie over welke informatie ik tot mij neem. Zit ik daarmee in mijn eigen bubble? Misschien wel maar ik heb in elk geval geen last meer van ongewild in een richting te worden getrokken waar ik niet op zit te wachten.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.