Ken je plek.

De mussen zijn er bijna klaar mee in mijn tuin. De vetbollen in het netje hebben ze haast helemaal opgepeuzeld.Daar zijn ze ongeveer een week zoet mee geweest. Leuk om te zien hoe deze beestjes elkaar in de gaten houden en vaak met anderen tegelijk op elkaar letten tijdens het eten. Ik las ergens dat dat opzettelijk gebeurd en deel uitmaakt van hun natuurlijke gedrag. Anderen zitten altijd op de uitkijk om op tijd gevaar te kunnen detecteren. Let er maar eens op. Ik ben er in elk geval op gaan letten en inderdaad het klopt. Weer wat geleerd! Zo blijft voor mij de natuur een hele goede leermeester. Er is altijd wel wat te ontdekken en zeker wanneer je er voor open staat staat de natuur bol van verrassingen. Wanneer ik in de zomer in mijn moestuin het onkruid aan het wieden ben zie ik de meest bijzondere insecten tussen mijn vingers doorwurmen. Die kleine wereld zie je niet als je op twee benen door je moestuin loopt maar enkel en alleen wanneer je knielt en handmatig het kleine spul weghaalt. Onder de gewassen is er nog een geheel eigen biotoop gaande waar je pas zicht op krijgt wanneer je er regelmatig met je vingers doorheen rommelt. Kleine kevertjes, larven, rupsen,vliegjes,eitjes onder een koolblad afgezet, wormpjes, duizendpoten,slakken. Het wriemelt en krioelt daar allemaal onder die grotere gewassen. Kortom , met een moestuin ben ik rijker dan ik ooit had kunnen vermoeden. Dat diezelfde biotoop  samen met de bodem mijn gewassen doet groeien en mij kan voeden is eigenlijk een wonder waar ik nog steeds niet uit ben maar dat mij wel doet beseffen hoe afhankelijk wij mensen zijn van de natuur. Waarom? Omdat wijzelf deel van die natuur zijn. Daarom. Dus mensheid ,ken je plek.