Terugblik op een Deense zomer.


‘Dinsdagmarkt’ in Stege. We wilden er graag heen maar al snel bleek het het equivalent te zijn van wat thuis de ‘braderie’ genoemd wordt. niet direct ons ding. De middelmatigheid loopt ook hier over straat. Is wars van dadendrang maar vol van de eigen opvattingen van wat voor schoonheid moet doorgaan. Soms is het jurkje toch echt te kort en de benen eronder te dik. Er zitten putten in en dat zie ik. Er wordt een cowboyburger genuttigd (pluckfleis genoemd), uit elkaar geplukt varkensvlees dat is gegrilld of gebakken en dat vergezeld van een onzekere vettige smurrie op een broodje wordt uitgeserveerd. Het ziet er niet smakelijk uit, maar ja wie ben ik.
Op een enkele kraam na bestaat de markt uit venters van oude meuk. Te veel mensen op een plek op hetzelfde moment, lees "druk" en daar zitten we niet op te wachten in onze vakantie.
Dus snel door naar Nyord. Een schiereiland helemaal in het noordelijke puntje van Møn. Het blijkt een mooie weg dwars door een natuurreservaat te zijn waar we over rijden om bij het dorpje te komen. Het dorp zelf is alleen toegankelijk voor voetgangers. Wat treft is de rust die hier heerst.
Eenmaal in het dorp eerst maar eens wat eten bij Lollesgaard. Een plaatselijk lief restaurantje. We begrijpen geen snars van het Deens dus ook niet van wat er op de kaart staat. We vragen de ober advies en hij legt ons het een en ander uit. Het wordt Smørrebrød met schinken en smørrebrød met roastbeef.
We zijn het er over eens dat de schinken ( het varkensvlees) het lekkerst was. Over de rosbief lag een behoorlijke hoeveelheid geraspte rettich en dat brandde op een mosterdachtige wijze in je mond, niet prettig.
Het brood zelf is roggebrood-achtig.Ik vond het wel lekker, mijn lief niet zo.
Na het eten lopen we door het museumdorp. Eenmaal buiten het dorp komen we bij het kleinste museum van europa. Mollenstangen een voormalige uitkijkpost.
We lopen verder tussen het koren door. Heerlijk zoals het geluid van het ruisen van het graan je hoofd schoonmaakt. Alsof al je gedachten en ballast zachtjes uit je hoofd geschuurd worden zodat er een spiegelglad oppervlak overblijft waarop we weer opnieuw indrukken kunnen schrijven. Gewoonweg fantastisch om in deze rust te wandelen naar de waterkant en weer terug. Daarna naar de supermarkt waar we eten voor vanavond inslaan. Eenmaal weer bij het huisje installeren we ons op de ligbedden, drinken een rose of twee en lezen wat.
Het was weer een prachtige dag

Gepubliceerd door JUKODEVRIES

FOOLISH SINNER AND POET FOR THE KING

%d bloggers liken dit: