DUS!

DUS laat ik er graag mijn licht over schijnen. Niet iedere dag, zeker niet. Ik ben geen Ellie. Die kwam daardoor op de koffie. Maar genoeg over haar.  Ik geef graag commentaar, ook al stop ik mijn kop ook wel eens in het zand. Dat hoeft nog niet te betekenen dat ik er niets van vind. Natuurlijk vind ik er iets van. Waarvan? Dat kan verschillen. Dat heeft vooral te maken met wat er speelt die dag,die week of die maand. Wat dat betreft volg ik de waan van de dag. Het is niet mijn bedoeling mij ergens mee te bemoeien wel om kritisch te kijken naar de zaken, positief kritisch, wel te verstaan. Ik ben niet overal alleen maar tegen ik ben ook vooral ergens voor. Ik hoop dat dat duidelijk over zal komen. De lezer moet zelf maar beoordelen of het hout snijdt wat ik becommentarieer.
Ik dus DUS de struisvogel. Aangenaam. Ik loop niet graag op eieren, bovendien zijn die van mij daar veel te groot voor. Ik zou mijn poten maar breken en de eieren daarbij. Zit niemand op de wachten wat je dan te zien krijgt. Echt niet, geloof me, ik heb het meegemaakt. Het is erger dan de puinhopen die sommige politici achter hun rug laten slingeren. Ach, ze doen ook hun best maar niemand is volmaakt. Een scheutje genade is altijd goed. Wie leeft er nou niet van ‘genade’, wij allemaal toch? We maken allemaal wel eens fouten en zijn dan blij dat de mensen die het betreft er zonder al te grote kleerscheuren vanafkomen en ons willen vergeven. Dus laten we elkaar een beetje meer ruimte geven en elkaar minder de maat nemen. De wereld heeft meer zachtheid nodig.
DUS.