Klettervest

Kledingstuk: Klettervest
Opdracht: Schrijf vanuit je kledingstuk als personage een kort fragment.


Jaren hang ik nu hier ongebruikt. Af en toe gaat de deur open maar ik mag nooit uit de kast komen. Die stomme spijkerbroeken des te vaker.
Mijn ribben, zo zwart en stoer hebben in elk geval niets te duchten van te veel lichtinval waardoor ze zouden verbleken. Ik wed dat ik haast nog net zo donker ben als het moment van aankoop. Ik weet het nog goed. Ik hing in het rek van klettervesten bij Toes de kledingzaak voor werkkleding in Ede.
Zijn oog viel op me, hij paste me.  Noem het een wonder maar ik zat hem als gegoten. Toen nog wel ja. 
Terwijl hij in de spiegel keek deed ik mijn uiterste best om zo bevallig mogelijk om zijn lichaam te plooien. Het is dat ik niet kon spreken anders had ik hem wel toe willen schreeuwen: Koop mij, koop mij, nu!
Maar nu, zoveel jaren later ziet hij me niet eens meer hangen, ja hij ziet me wel maar hij past me niet meer. Ik geloof dat ik voor zijn postuur nu toch  stof tekort kom om nog steeds zo mooi mogelijk om zijn lijf te sluiten. Mijn knopen gaan namelijk niet meer dicht, en open laten hangen durft hij niet aan. Kan ik er wat aan doen dat hij zo gegroeid is?
Ik blijf het jammer vinden dat ik zo weinig gedragen wordt. Ik wil niets liever dan met hem mee naar buiten, de werkvloer op, de buitenlucht in. Al mocht ik maar mee naar zijn moestuin, dat zou me al een lief ding waard zijn Maar ja, als het niet langer ach  laat ook maar ik blijf wel hangen in de kast.