Spelen alsof je leven er van af hangt.

Kinderen spelen alsof hun leven ervan af hangt. Ze kunnen niet anders dan zich helemaal verliezen in hun fantasie. Die fantasie wordt  hun werkelijkheid. Daar leren ze van. Eerst nog alleen, later naast elkaar en weer wat later in samenspel met anderen.  Waar het om het echte zal gaan. Zo oefenen ze steeds via spel voor later. In het spel leren ze sociale verhoudingen, wat mijn en dijn inhoudt. In dit spel leren ze succes te hebben, beter of minder goed dan een ander te zijn. Ze leren omgaan met teleurstelling en hun  lijfelijke onvermogens. Ze leren omgaan met frustraties of hun grenzen verleggen. Ze leren er hun angst te overwinnen. Zo ontwikkelen ze hun executieve functies via spel en onstaat een solide fundament voor een gezonde persoonlijke ontwikkeling zowel lichamelijk als cognitief. Het is een voorwaarde van levensbelang. Letterlijk. Dit spel, zo ondergewaardeerd in het huidige moderne kleuteronderwijs, vormt de werkelijke basis waarop het formele leren gebouwd dient te worden. 
Dus modern onderwijs, stop met het volstoppen van kinderhoofden met letters en cijfers wanneer ze daar nog niet aan toe zijn. Het beklijft gewoonweg niet. Daar zijn ze als persoon nog niet rijp voor. Vroeger sprak met nog wel over ‘schoolrijpheid’ een in onbruik geraakte term maar wel een die de lading goed dekte. 
Stop met de toetsing van kleuters en observeer ze gewoon in hun spel en biedt goede adequate spelimpulsen. Daaruit volgt dus dat we  ze wel moeten laten spelen. Want ook in hun spel ontwikkelen ze hun motoriek, Allemaal aspecten van hun ontwikkeling die achterblijven in het huidige onderwijs. Besteed in de opleiding opnieuw aandacht aan deze aspecten en geef het voorrang. Leer nieuwe leerkrachten goed te observeren en interpreteren in plaats van excellsheetjes in te vullen en programma’s van ontwikkelingslijnen in te toetsen.
Zorg als PABO ervoor dat al die belangrijke spelonderdelen door de nieuwe leerkrachten worden geinternaliseerd zodat ze met kennis van zaken en een gezonde dosis zelfvertrouwen het spel van kinderen in een groep kunnen observeren, begeleiden en van de juiste spelprikkels te voorzien. Leer ze opnieuw hoe het is om als kind onbevangen in de wereld te staan, dat alles voor hen nieuw is. Dat ze soms geen gevaar zien of het effect van hun gedrag nog niet kunnen overzien.  Als wij volwassenen het erover eens zijn dat het leven van het jonge kind  afhangt van hun spel, laten we ze dan weer ruimte en tijd geven om te spelen. Eens kijken of er op dit fundament straks beter gelezen kan gaan worden, beter gerekend en de ‘heilige’ resultaten omhoog gaan over de hele linie.
Elk kind verbetert zichzelf ten opzichte van  een punt eerder in de tijd. Dat moet gemeten worden, die kennis vormt de basis voor zelfvertrouwen, balans en een gezonde ontwikkeling.