Kunst essentieel?

LP  OK van Janne Schraa staat hier op.
Heerlijk ouderwets een vinyl plaat draaien dat  mogen wij graag doen op een rustige zondagmiddag.
Een hobby van ons beiden die we, net als theaterbezoek zo graag samen beleven.
Relaxte muziek die zo heerlijk voortkabbelt in je brein. Het raakt mijn muzikale hart.
Het doet me terugdenken aan een volle zaal in theater. Wat zou ik daar graag weer zijn met 1500 man, genieten van de artiesten, het samenzijn, het overdonderende eindapplaus dat na sommige voorstellingen soms minuten lang aan blijft houden. Het is meer dan consumeren, het is een vorm van samen beleven, samen leven. Kunstminnend publiek dat graag wat over heeft voor een avond uit. Het drankje in de pauze, de merchandisetafel na de voorstelling, in je enthousiasme meer kopen dan nodig maar och, wat leuk is dat en wat mis ik dat. Een korte ontmoeting met Ellen Ten Damme, Stef Bos, Janne Schraa, Daniel Lohues, Roos Blufpand, Direct.  Noem ze allemaal maar op. Iedereen heeft zo zij n voorkeuren en zijn favorieten. Dit zijn er een paar van mij. Geweldige vakmensen allemaal die ieder op hun eigen wijze ons een spiegel voorhouden in tekst en muziek of ons meevoeren naar nieuwe werelden, onvermoedde indrukken en melancholische vergezichten. Ons meenemen op een reis door hun zieleroerselen want wat je schrijft schrijf je niet voor niets, dat komt ergens vandaan, een beleving, een indruk of geraakt worden door iets. Vaak de herkenning in het publiek bij mensen die soortgelijke ervaringen ook hebben meegemaakt maar niet zelf het talent bezitten om dit om te zetten in kunst. Een innerlijke drang om onder woorden te brengen en in muziek te vatten en daarmee vorm te geven aan het eigen leven, de eigen theaterdiscipline. De kunsttempels zullen waarschijnlijk wel het laatst open gaan. Ik hoop dat dit spoedig zal gaan gebeuren want een ziel kan niet te lang zonder kunst. De ziel heeft voeding nodig  door de muze en indien gelovig door de toespraken in kerk of moskee. Het samenzijn is essentieel voor de verbinding met elkaar als geloofsgemeenschap maar ook als kunstminnend publiek.
Hetzelfde gaat op voor de musea en het publiek dat daar graag naar toe gaat. Ook om de ziel te voeden. De kunst als troost ervaren is van essentieel belang. Zo bezien is werken in de kunst als essentieel beroep te kwalificeren. Dat we dat niet eerder zijn gaan doen hier in Nederland.