Versterk de kring!

Versterk de kring rondom de leraar in de basisschool.
Dat is de oplossing waar de onderwijsraad naar op zoek is.
Door de inzet van extra handen in de klas, door middel van klassenassistenten en vakleerkrachten hoopt men de leerkracht te kunnen ontlasten.
Het is een oplossing. Een oplossing die volgens mij enkel de taak maar ingewikkelder maakt want er komen weer extra overlegmomenten bij. Er moet worden aangestuurd, overgedragen en er komen voortgangsgesprekken en evaluatiegesprekken bij.
De leerkracht zal als een spin in dit web de regie moeten blijven voeren. Er zijn al jarenlang overvolle klassen, te veel ‘zorgkinderen’ een gefragmenteerd groepsproces, te veel protocollen en regeltjes. De vermarkting heeft de leerkracht beroofd van zijn initiële taak, namelijk lesgeven en de leerling helpen bij hun vorming. (bildung.) En de oplossingen zouden dan ook in die richting gezocht moeten worden. Terug naar de kale basis, rekenen, taal, lezen, en die drie heel goed. Daarnaast vorming tot jonge mensen die  
wellevendheid wordt aangeleerd, zorg voor de natuur en het milieu wordt bijgebracht. 
Ook de torenhoge geformuleerde onderwijsambities zouden kritisch tegen het licht moeten worden gehouden.  Daarin zou ook een oplossing kunnen liggen. Namelijk dat de leerkracht zich niet langer hoeft te richten op het  opbrengstgericht werken want dat is immers de negatieve prikkel die ons dwingt de juiste pedagogische keuzes te laten voor wat ze zijn want de doelen moeten gehaald, de kwaliteit omhoog, de budgetten efficiënt ingezet. Zolang we in ons welvarende nederland onderwijs als product blijven zien voorspel ik dat het onderwijs blijvend zal imploderen. Elke extra hand in de vorm van assistentie beschouw ik als  een uitholling van het vak. 
Het is de marktgedreven goedkopere oplossing in plaats van meer leerkrachten op te leiden, structureel hogere beloningen te introduceren, kleinere klassen invoeren  en meer investeren in de kwaliteit en inhoudelijkheid van de pabo’s. Die roep vanuit het werkveld klinkt al jaren en wordt niet gehoord.
Het onderwijs zoals dit nu door de diverse kabinetten is vormgegeven is met torenhoge ambities opgezadeld zonder een bijpassend financieel plaatje. Neo liberaal gaat al jaren zijn gang maar voor een dubbeltje op de eerste rang. Je kunt wel heel hard roepen dat er de afgelopen jaren heel veel extra geld  het onderwijs is ingegaan, het is niet altijd aan onderwijs-lees het kind- besteed geworden maar ging op aan tussenlagen, middenmanagement, mooie vloertjes in kantoren en zonnekoning gedrag van de managerslaag. Interimklussen wegens gebrek aan directeuren, onderzoeksbureaus om de efficiëntie van besturen te verbeteren, financieel gedreven keuzes in plaats van pedagogische. De pedagoog die vanuit zijn of haar expertise en kennis van het kind een voorstel doet maar dit niet gehonoreerd ziet vanwege het geld? Het komt maar al te vaak voor. 
En wat te denken van de kosten voor ICT invoering in het onderwijs. Kosten die om de paar jaar terugkeren wegens vervanging van gedateerde apparatuur. Contracten die besturen sluiten met leveranciers en daardoor vastzitten aan afnameverplichting. Terecht komen in een systeem waar ze niet meer uit kunnen.Een studie naar de totale kosten van ICT  in het onderwijs in de afgelopen 20 jaar zou ook welkom zijn om zicht te krijgen op waar het extra geld allemaal naar toe is gegaan. Dat heeft vast miljoenen opgeslokt. 
Waarom niet eens en voor altijd een goede herbezinning op de problematiek van ons onderwijs en een lange termijn visie ontwikkeld? Maar dan ook de moed hebben om zaken radicaal anders te gaan doen? Enkel wat ‘goedkope’ handen erbij in de klas is naar mijn idee een marktconforme oplossing en daar moet het onderwijs in nederland nu juist afstand van gaan nemen.