Aangenomen

Een jonge man solliciteert naar een hoge positie bij een drukkerij.
Hij kwam door zijn eerste sollicitatieronde en kwam in een laatste gespreksronde tegenover zijn toekomstige directeur te staan.
De man las zijn brief en zijn gegevens door en vroeg :
“Heb je al een studiebeurs gehad om te kunnen studeren? De jongen antwoordde: “Nee”.
Dus… het was je vader die voor je studies heeft betaald? “Ja’” antwoordde de jongen.
“Wat doet je vader voor werk? “Mijn vader is smid”

De directeur vroeg de jonge man , hem zijn handen te tonen.
De jongen liet een paar perfecte ongeschonden zachte handen zien .
“Heb jij ooit je vader ergens bij geholpen in de smederij?”
“Nooit, mijn ouders wilden dat ik studeerde en meer boeken las. Trouwens, mijn vader kon het werk beter dan ik.”

De directeur zei:” Ik heb een verzoek. Als je vandaag thuiskomt, ga dan de handen van je vader wassen en kom dan morgen bij mij terug. Dan praten we even verder.

De jonge man voelde zijn kans om de baan te krijgen toenemen.

Toen hij thuiskwam vroeg hij zijn vader of hij zijn vaders  handen mocht wassen.
Zijn vader vond dit wel een beetje vreemd maar voelde zich ook een beetje vereerd. Met gemengde gevoelens toonde hij zijn handen aan zijn zoon.

De jonge man waste zijn vaders handen stukje bij beetje. Het was de eerste keer dat hij opmerkte dat zijn vaders handen gerimpeld waren en vol zaten met littekens. Wat pijnlijke blauwe plekken  die bij aanraking een siddering veroorzaakten bij zijn vader. Hier en daar een enkel blijvend litteken.

Dit was de eerste keer dat de jonge man doorkreeg wat het betekende voor dit paar handen om elke dag te werken om genoeg geld te verdienen voor het betalen van zijn studies.. De blauwe plekken  en littekens op de handen waren de prijs die zijn vader betaalde voor zijn opleiding, zijn school activiteiten en zijn toekomst. 

Na het wassen van zijn vaders handen stond de jonge man zwijgend op  en begon de werkplaats van zijn vader schoon te maken en op te ruimen.
Die avond spraken vader en zoon ,lange tijd met elkaar.

De volgende dag  ging de jonge man terug naar het kantoor van de directeur.
De directeur merkte de tranen in de ogen van de jongen op en vroeg hem,
“Kun je me vertellen wat je gedaan hebt en wat je gisteren hebt geleerd bij je thuis?”
De jongen antwoordde:” Ik waste mijn vaders handen en toen ik daarmee klaar was ben ik gebleven en heb voor hem de werkplaats opgeruimd.”

“Nu ik weet wat het is om dankbaar te zijn en me te realiseren dat zonder mijn ouders, ik niet die persoon zou zijn die ik vandaag de dag ben. Door mijn vader te helpen realiseer ik me nu hoe moeilijk en zwaar het is om iets helemaal alleen te moeten doen. Ik heb geleerd wat het waard is om je familie te helpen.
De directeur zie:”Dit is precies wat ik zoek in mensen die hier komen werken. Ik wil mensen aannemen die erkennen dat ze de hulp van anderen nodig hebben, iemand die weet heeft van de offers die anderen brengen om dingen gedaan te krijgen en ik zoek mensen die zich realiseren dat geld niet het enige doel is in het leven.”

“Je bent aangenomen!”





Een kind dat wordt beschermd en dat alles krijgt wat zijn hart begeerd ontwikkeld een mentaliteit van “Daar heb je recht op!” en zo’n kind zal zichzelf altijd op de eerste plaats zetten, en de inzet en moeiten van zijn ouders en familie en vrienden  ontkennen. Wanneer we ons opstellen als zo’n type beschermende ouders tonen we dan werkelijk onze liefde of helpen we onze kinderen juist de vernieling in?

Je kunt je kind een eigen kamer in een groot huis geven, goed eten, een computer, tablet, mobieltje, een grote TV, maar wanneer jij als ouder de vloer dweilt op je werk of de muur verft in huis, moeten kinderen dit ook ervaren.
 Laat ze na het eten de afwas doen met broers of zussen, laat ze de was vouwen of helpen met koken, onkruid wieden in de tuin of het gras maaien. Je doet dit niet omdat je arm bent of het niet kan betalen. Je doet dit omdat je van je kinderen houdt en omdat je wilt dat ze sommige zaken in en over het leven leren begrijpen.

Kinderen moeten leren waarderen welke moeite het kost om je werk goed te doen.
Ze moeten leren en ervaren dat je moeilijkheden in het leven moet overwinnen om uiteindelijk succes te hebben.

Kinderen moeten ook leren hoe ze moeten werken en spelen met anderen en dat ze lang niet altijd zullen winnen, maar dat ze altijd een volgende keer opnieuw kunnen proberen om iets beter te doen om hun doel te bereiken. Wanneer ze hun best hebben gedaan, dan kunnen ze daar trots op zijn omdat ze ook weten welke moeite het hen heeft gekost zover te komen.

Leven draait om geven en dienen en deze kwaliteiten worden ,als het goed is, thuis geleerd.

(Ron Keffer) 2 januari-2016 /vertaling J. de Vries. 20 mei 2016