Engel zonder vleugels

In de rust vind ik de stilte

Voor de storm heb ik geen angst meer

Ken het klappen van de zweep

Ik herken mijn schaduwkant

Ik ben geen engel zonder vleugels

Ook geen God in mijn gedachten

Ik ben mens in al mijn falen

Maar ik zing in alle talen

Over de liefde en de lust

Ik wordt wakker als de zon opkomt

Sta mijn innerlijk te woord

En steek mezelf een hart onder de riem

Dan zoek ik de drukte op

De mensen op terras

Bestel een cappuchino en geniet

Hernieuwd van wat ooit eerder was

Dit voelt goed zo moet het zijn

Mensen in de ogen zien

Het lezen van de lach op hun gezicht

En nu de pandemie voorbij is

Doen we eindelijk dat boek weer dicht.