Soms zink ik weg in mijn donkere kant, het diabolische in mezelf.
Hoewel van goede wil zak ik er altijd weer in weg want.
Verdrietig of te boos, somber zelfs of negatief
blijk ik bij herhaling zelf de dief van mijn zonnige kant.
Juist in het licht zou ik die valkuil toch op tijd moeten zien.