Vertrouw ons nu maar I.

Wat doet de Haagse politiek met je menselijkheid?

Buma, gisteravond bij Op1, komt in elk geval ontspannender over nu hij niet meer in Den Haag rondloopt. Algemeen geldt wel dat politici ,wanneer ze eenmaal buiten de Haagse politiek zijn beland, opener communiceren en transparanter zijn dan ooit eerder in hun actieve politieke loopbaan. Terwijl het juist andersom zou moeten zijn! Kijk daarvoor eens de documentaire Het gedoogdrama maar eens terug.

https://www.2doc.nl/documentaires/series/2doc/2021/het-gedoogdrama.html

Maar er is nog meer aan de hand waar ik vragen over blijf houden.

Zoals laatst bij het terugtreden van Eric Wiebes hoe hij in zijn korte verklaring aangaf dat hij zaken niet op tijd of helemaal niet gezien had en dat hij daar nu spijt van heeft en er mee verder moet leven. Ik vraag me dan als betrokken burger af. Ok, je stelt je portefeuille ter beschikking en gaat naar huis. En dan? Hoe diep zit die spijt dan werkelijk? In hoeverre was die spijt authentiek en niet ingegeven door politieke motivaties, geslachtofferd te worden ten behoeve van de positie van Mark Rutte, bijvoorbeeld? Heeft u zich al gemeld bij het UWV voor een uitkering? Maar ik weet net zo goed als u dat daarvan totaal geen sprake is. Immers een wachtgeldregeling is geduldig en geeft meneer Wiebes of ieder andere politicus die eerder dan verwacht het veld moet ruimen voldoende lucht om op het gemak uit te zien naar een andere maatschappelijke positie. Geen dwang, geen controle, geen verplichting, gewoon ruim 3 jaar de tijd om naar een andere baan te zoeken. Over gelijke behandeling in Nederland gesproken.

Het meest verontrustende van dit alles vind ik dat ik als burger blijf zitten met dit soort vragen. Misschien behoor ik tot een minderheid die dit soort vragen nog stelt, dat zou kunnen, maar de vragen blijven niettemin. Mijn verontrusting en het feit dat mijn vragen niet beantwoord worden zijn voor mij het bewijs dat de afstand tussen politiek Den Haag en mij als burger te groot is geworden. En dat is niet goed voor het vertrouwen dat ik doorgaans stel in de landelijke politieke kopstukken. Over de rol van de media zullen we het een andere keer gaan hebben.