Beeldvormend electoraat.

Volgende maand is het een jaar dat Nederland in deze Coronacrisis zit. We zijn twee lockdowns verder, er zijn nu drie vaccins goedgekeurd. 
‘We komen hier samen uit. We moeten het samen doen.’ 
Maar ik zie nu de fragmentatie in beleid en  verstrengeling van belangen hand over hand toenemen. 
Het virus muteert en het is wachten op een mutatie waarbij de huidige vaccins onvoldoende of geen bescherming meer bieden.
Stonden in de eerste maanden wereldwijd alle neuzen dezelfde kant op waar het ging om de ontwikkeling van een afdoende vaccin, zie ik nu dat de individuele belangen toch weer de overhand beginnen te krijgen. Eu maakt ruzie met pharmaceuten. Contracten worden deels openbaar gemaakt en we zien een aantal liguistische hoogstandjes verwerkt in het contract die voor meerdere uitleg vatbaar blijven. Knap gespeeld van de pharmaceuten, zwak gedaan door de bestuurders.
Het kabinet deelt cadeautjes uit in de vorm van ‘versoepelingen’ op een moment dat de verkiezingen aanstaande zijn maar tegelijkertijd vragen experts zich af of dat nou wel zo verstandig is. Basisscholen mogen open, kinderen bij elkaar in een klas zonder bescherming of wat dan ook terwijl in de thuissituatie er maar een persoon per dag op bezoek mag komen, er afstand moet worden gehouden. 
Zaken zijn steeds minder coherent op elkaar afgestemd lijkt wel. Is er nog regie? Of loopt iedereen nu ineens een eigen koers? Daarnaast komen nu tegenstrijdige berichten vanuit de overheid naar buiten over aantallen vaccinaties, lekken in ICT systemen van de GGD. Ongeacht de AVG. Dus wetten zijn nooit waterdicht. Gelekt wordt er altijd. Dat is nu eenmaal de zwakte van de mens die altijd wel iets vindt dat hij of zij graag zelf bepaald. Het komt voor mij als leek, als brave burger, niet heel erg betrouwbaar en vertrouwenwekkend over. Tot nu toe heb ik me keurig aan alle opgelegde maatregelen gehouden. Mijn vertrouwen in de overheid was groot maar begint nu toch behoorlijk te slinken. 
Voor een groot deel komt dit door het beeld dat Rutte en De Jonge laten zien. Rutte die telkens als premier vanuit een redelijk comfortabele positie zijn verhaal mag houden om vervolgens steevast de inkleuring en werkelijke effecten van het verhaal door zijn collega Hugo de Jonge laat presenteren. Dit doet iets met de beeldvorming. Namelijk dat Hugo de drek over zich heen krijgt als vertegenwoordiger van het CDA en Rutte met ongeschonden blazoen als vertegenwoordiger van de VVD zijn rondgang kan blijven maken , ogenschijnlijk, onbeschadigd. Die koppeling wordt onbewust gemaakt door het electoraat. Op zo’n manier heb je niet eens een campagne nodig. Dan ga je op een redelijk comfortabele manier de verkiezingen in. Tel daarbij de peilingen op die steevast zetelwinst voor VVD laten zien en de achtervolgende partijen die allemaal een behoorlijk eindje achterblijven. Naast het feit dat Rutte van teflon lijkt is hij ook nog een vreselijk sterke imagebuilder gebleken. De beeldvorming is heel goed begrepen in VVD kringen. Dat is wat ik uit de corona persconferenties nog het meeste haal. Die tweedeling in beeldvorming waarbij Rutte steeds de positieve kan van het verhaal mag vertellen en het negatieve deel door een ander wordt doorgegeven. Het electoraat maakt zelf de koppeling in termen van bijbehorende parijen wel.