Gebroken glas

De nacht dat het glas gebroken werd was een duidelijk signaal voor de democratie.

Dat was al in 1938 zo en deze afgelopen woensdag in Washington precies hetzelfde. Een signaal voor iedereen om vanaf nu heel goed op te letten. Waar en door wie worden halve waarheden verkondigd met als doel er zelf mee op een verkiesbare plaats te komen voor een bestuursfunctie in de regering van het land. Niet alleen geldt dit voor Amerika maar voor heel de wereld. Daarmee adresseert Arnold Schwarzenegger een actueel universeel probleem.

Dat hij in zijn speech een inkijkje geeft in zijn privesituatie als jong kind in het naoorlogse Oostenrijk zegt genoeg hoe serieus hij het neemt. En hij heeft helemaal gelijk, wanneer het glas gebroken wordt kun je niet serieus genoeg zijn. Dat leerde men in 1938 al.

De roep om een impeachment van Trump wordt steeds luider en hopelijk ook breder gedragen dan voorheen binnen de republikeinse partij.

Over het breken van glas in relatie tot uitsluiten van bepaalde bevolkingsgroepen schreef ik eerder al eens dit gedicht.

verkeerde vlaggen

paraderen

voor mij door de straat

verkeerde laarzen

maken passen

die ik nog niet versta

verkeerde heren

maken misbruik van de jeugd

verkeerde leuzen kalkt men

op de muren van de stad

verkeerde woorden

zijn ons bijgebracht

verkeerd belang is snel gediend

propaganda hier is niets ontziend

in elke aanloop naar een oorlog

wordt de waarheid weer verkracht

wordt het volk het licht beloofd

verkleed de wolf zich altijd weer

in een onschuldig schapenvacht

Laat het in vredesnaam nooit meer gebeuren!