
De nacht dat het glas gebroken werd was een duidelijk signaal voor de democratie.
Dat was al in 1938 zo en deze afgelopen woensdag in Washington precies hetzelfde. Een signaal voor iedereen om vanaf nu heel goed op te letten. Waar en door wie worden halve waarheden verkondigd met als doel er zelf mee op een verkiesbare plaats te komen voor een bestuursfunctie in de regering van het land. Niet alleen geldt dit voor Amerika maar voor heel de wereld. Daarmee adresseert Arnold Schwarzenegger een actueel universeel probleem.
Dat hij in zijn speech een inkijkje geeft in zijn privesituatie als jong kind in het naoorlogse Oostenrijk zegt genoeg hoe serieus hij het neemt. En hij heeft helemaal gelijk, wanneer het glas gebroken wordt kun je niet serieus genoeg zijn. Dat leerde men in 1938 al.

De roep om een impeachment van Trump wordt steeds luider en hopelijk ook breder gedragen dan voorheen binnen de republikeinse partij.
Over het breken van glas in relatie tot uitsluiten van bepaalde bevolkingsgroepen schreef ik eerder al eens dit gedicht.
verkeerde vlaggen
paraderen
voor mij door de straat
verkeerde laarzen
maken passen
die ik nog niet versta
verkeerde heren
maken misbruik van de jeugd
verkeerde leuzen kalkt men
op de muren van de stad
verkeerde woorden
zijn ons bijgebracht
verkeerd belang is snel gediend
propaganda hier is niets ontziend
in elke aanloop naar een oorlog
wordt de waarheid weer verkracht
wordt het volk het licht beloofd
verkleed de wolf zich altijd weer
in een onschuldig schapenvacht
Laat het in vredesnaam nooit meer gebeuren!
