Ik ga nu echt vertrekken
Dus geef me maar mijn hoed
Mijn jas die pak ik zelf wel
Adieu het ga je goed
Ik ben de laatste op het feest
kijk niet meer om
Want wat geweest is , is geweest.
Ik droomde dat ik speelde
Op het midden van een wolk
Rutte en De Jonge
Gaven snoepjes aan het volk
Ik viel door een gat uit de hemel
Verliet de zaal voorgoed
En toen ik terug op aarde kwam stond ik in Hellevoet
Sluis. . . Niet. . .pluis.
De laatste aardverschuiving
Scheurt het land vannacht
De Westerschelde schraapt zijn keel
Terwijl de Noordzee lacht
De grond begint te schudden
Het land golft op en neer
En van de zee gestolen land is er opeens niet meer
Flevoland verdween vanzelf de wind nam Dronten mee
En alles wat nog over was verdween weer terug in zee.
Er loopt een man over het water
Herman staat nog aan de kant
Hij zet zijn voeten op de golven
Er is iets aan de hand
Hij roept de jongste vissen boven
Zijn vrienden staan versteld
Hebben nog niet in de gaten
Dat al hun haren zijn geteld
Ik ben de laatste op het feest
Kijk niet meer om want wat geweest is is geweest.
Ik hoor een oude man Jairus
Huilen als een wolf bij volle maan
Omdat zijn dochter hem als stervend
Veel te vroeg is voorgegaan
Hij kust de beide natte voeten
Valt wanhopig op de grond
Met op zijn lippen maar een bede
God, maak mijn kind gezond
Er gaat een timmerman naar binnen
Komt weer naar buiten met het kind
Een wonder is hier zo voltrokken
Maar er is niemand die dat lastig vindt
Ik ben de laatste op het feest
Kijk niet meer om want wat geweest is, is geweest.
Ik zie een rabbi op een ezel
Wordt hier als koningszoon onthaald
De massa heeft niet in de gaten
Welke prijs hij straks betaalt
Ze zullen hem aan een kruis gaan hangen
Op zijn hoofd een doornenkroon
Ze zullen hem ook uit staan lachen
En zeggen kijk daar hangt hij dan Gods zoon
Ik ga nu echt vertrekken
Dus geef me maar mijn hoed
Mijn jas die pak ik zelf wel
Adieu het ga je goed.
Ik ben de laatste op het feest kijk niet meer om
Want wat geweest is , is geweest.
De Schrijvende Hollander 