Bestuurders

Dat bestuurders vaak zijn losgezongen van de werkvloer is een algemeen bekend gegeven. Zij verliezen vaak de mensen waar het werkelijk om gaat uit het oog en laten ze verworden tot dossiernummers, klantnummers of zelfs al of niet behaalde targets. De toeslagenfraude is hier een pijnlijk voorbeeld van. Inmiddels is de depersonificatie tot bestuurskunstvorm verheven en wordt daarbij gesproken over zaken als professionele afstand, dit gaan wij vandaag niet oplossen en meer van dit soort versluierend taalgebruik.

Moderne bestuurderslaten hun beslissingen vaak afhangen van de aan hen geleverde overzichtjes, statistieken en berekeningen. Ze hebben vaak een stevig netwerk van mensen om zich heen, die daarvoor zorgen. Let wel ze maken de berekeningen niet zelf. Of ze zaken narekenen en kijken of het allemaal klopt? De vraag stellen is hem beantwoorden. Wat mij opvalt is dat bestuurders over hun genomen besluiten vaak in de ik vorm spreken en daarmee zichzelf maar al te vaak zaken toeëigenen die ze in het geheel niet zelf hebben bewerkstelligd. Ze schermen vaak met “door hen “ behaalde resultaten die feitelijk in teamverband zijn ontstaan, zonder daarvoor alle medewerkers de hen toekomende credits te verschaffen. In vergelijking met een film zou enkel hun naam op de aftiteling staan. Dat geeft op zijn minst een rare gewaarwording. Toch raken we er inmiddels aan gewend. We ziin er blind voor geworden. Op de enkeling na die dit zonnekoning gedrag aan de kaak stellen. Ik denk aan Hugo Borst en Carin Gaemers . Wij moeten met elkaar, net als deze twee, opnieuw kritisch leren kijken naar onze bestuurders en terug naar de focus op de menselijke maat in plaats van alles door algoritmes te laten besturen.

Al die mensen die de dupe zijn geworden van de toeslagenfraude. Die mensen zijn gevangen in de algoritmes van de staat. Niemand is verantwoordelijk, samenloop van omstandigheden. Kortom niemand doet een stap naar voren. Men blijft zich voortaan verschuilen achter Wet op de privacy, iedereen wijst naar iedereen of er heeft in het softwareprogramma ergens een vinkje verkeerd gestaan! Het is en blijft te belachelijk voor woorden. Het wordt nu echt tijd dat de regering haar verantwoordelijkheid hierin neemt.