
Even tegen achten liep ik rustig door het dorp. De schemer zette al zachtjes in. Alles komt in een andere licht en om je dorp in een andere licht te zien is een mooie ervaring. Zelfde gebouwen, zelfde pandjes,zelfde winkels,zelfde bomen maar in een andere licht. Ik kom langs het “Mientjes paadje” en voor het eerst vraag ik me af wie die Mientje dan geweest moet zijn en waarom nu juist dit paadje naar haar vernoemd is. Het paadje zelf is meer een vrijerspaadje, smal en verborgen tussen twee grote hagen kun je er ongestoord met je liefje staan zoenen. Niemand die het ziet. Daar zal menige vrijage begonnen zijn vermoed ik zo. Dan valt mijn oog weer op de etalage van de boekenmarkt. De kerkelijke organisatie die in dit pand altijd tweede hands boeken verkoopt, soms puzzels maar nu bezig is met een inzamelingsactie voor Moria. Help de mensen op Lesbos staat er in grote letters. Op tafels binnen staan naast elkaar gezet allerlei cosmeticaproducten zoals tandpasta, zeep, shampoo, pakken maandverband, pampers. Kortom allerlei spullen waar daar groot gebrek aan is. Ik bedenk me ineens dat het dit jaar een extra logistieke puzzel zal worden om iedereen daar te bereiken met deze goederen want kamp Moria is afgebrand en de meesten leven nu verspreid over het eiland Lesbos. Het vervult me met een triest gevoel van onmacht. Ik word somber als ik er aan denk. Dan kom ik langs Garage Deijs waar een oudere mevrouw op de valreep de ramen lapt van de grote showroom. Ik passeer en complementeer haar met het resultaat van haar werk. “Dat ziet er weer netjes uit en iedereen kan weer vrijuit naar binnen kijken.” Zichtbaar trots wringt ze de zeem uit en pakt de trekker om deze over het laatste raampje te halen. Aan het vuile water in de emmer te zien was het hoog tijd dat de ramen gelapt werden. Ik loop verder en zie op de rand bij het nieuwe erf een groepje jongeren zitten. Ze kletsen gezellig met elkaar en drinken uit een blikje. Hebben enkel oog voor elkaar. Verderop bij de snackbar zit het terras vol en de eigenaar hangt uit het verkooploket en wacht op nieuwe bestellingen. Nog een paar uurtjes dan draait hij de oven uit, ruimt de stoelen op en na de schoonmaak gaat hij ook naar huis. Morgen weer een nieuwe dag. Genoeg gewandeld , denk ik, en kies de kortste weg naar huis om een lekker bakkie koffie te zetten. Morgen weer een nieuwe dag.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.