Fietsen kreng!

Zo en nu ga je op die fiets. Slot eraf, dashboard erop en gaan met die banaan. Het is gewoon niet heet het is gewoon warm. Hup in de benen en aan de slag. Het is net als lopen maar dan anders. Er draait iets rond en je gaat vooruit. Er is niks aan, niet moeilijk en je kunt het al sinds je vierde of vijfde dus niet zeuren nu. Ik stap op, rij de Kerkhoflaan uit door de dorpskern. Terrassen beginnen al weer leeg te raken. De winkels zijn gesloten want het is al dik in de avond. De plaatselijke snackbars doen het goed dit jaar want ze mochten in verband met Corona hun terrasjes iets uitbreiden. Verderop in de dorpstraat heeft Het Hoekhuus twee klanten die buiten een biertje zitten te drinken. Wat de dagomzet is geweest laat zich raden maar de uitbater en zijn zaak zijn al jaren een begrip in het Lunterse. We rijden door langs de slager , voorbij de chinees. Daar rommelt iemand van de bediening aan de deur. Die klemt waarschijnlijk iets want in zijn andere hand zie ik een olieflesje. Aha, hij is de scharnieren aan het smeren. Ik zie verder geen gasten binnen zitten. Ook geen wachtenden voor een bestelling in het meeneem -compartiment. Maar we zijn er nog niet. We fietsen verder voorbij de Wormshoef. Daar stond het gisteren blank, nu zit het terras vol avondeters. Alle couverts zijn bezet en dat is alleen maar goed voor alle partijen. We slaan bij de rotonde rechtsaf de Meulunterseweg weg in. Je ruikt de wolkbreuk of liever gezegd het gevolg ervan. Putdeksels die omhoog kwamen namen ook nog wat rioolresten mee omhoog. Dat ligt nu als een uitgebraakte Maaginhoud langs de weg op het fietsgedeelte. De witte lijn is op sommige plekken gewoon niet meer zichtbaar. In de berm zie ik een blikje liggen. Gemaakt door meneer Heineken, verkocht door Albert Heyn, Deka of andere supermarkt uit het dorp. Is hier achteloos uit het autoraampje geflikkerd. Een kniesoor die daar op let. Laat ik nou net die kniesoor zijn. Ik stoor mij aan dit vuilterrorisme. Dit gewetenloos en gemakzuchtig weggooien van afval wat met een kleine moeite gewoon thuis in de afvalbak kan worden gedaan.

Ik stel een experiment voor dat er bij die mensen die dit soort dingen gewoon achteloos doen eens wat zwerfvuil met een zekere regelmaat in hun brievenbus gestopt gaat worden tot ze doorkrijgen dat zwerfvuil in de kliko hoort.

Ik fiets snel door de Goudsberg op tot aan de Hessenweg en dan de Goorsteeg over het spoor door naar de Edeseweg. Daar sla ik af en fiets weer terug richting Lunteren dorp. Eenmaal thuis direct begonnen aan dit verhaal. Fijne dag allemaal.