Buiten de doos denken.

We denken misschien met belangrijke mensen van doen te hebben aan de andere kant van de wereld. Die afstand maakt dat we de reële verhoudingen makkelijk uit het oog verliezen, bovendien geeft het ruimte tot fantaseren want dat doen we maar al te graag. We stellen ons er iets moois van voor. Die digitale connectie via Facebook. Misschien is het wel een rijk iemand of een persoon met belangrijke connecties. In elk geval is het iemand die bijna net zo denkt als ik en het is altijd fijn om met gelijkgestemden van gedachten te wisselen. Nou is dat helemaal geen vreemde zaak want daar zorgt het algoritme van Facebook zelf wel voor. Dat “gelijkgestemden” elkaar vinden. Daar wordt het aanbod op afgestemd. Dat is nu juist precies de bedoeling van het algoritme. Immers als je de boel clustert kunnen achterliggende belanghebbenden gerichter adverteren in de tijdlijn. Ok laten we dat voor waar aannemen en ervan uitgaan dat het inderdaad zo gebeurt. Dan nog is het leuk om je een voorstelling te maken van het leven van die ander daar ver weg aan de andere kant van de wereld. Toch maar eens een leuk cadeautje samenstellen voor die persoon. Waarom? Nou gewoon omdat het bevredigend is om te doen. En wie weet is dat nu net een aspect waar het algoritme nooit in heeft voorzien. Dus er zit een nieuwe bundel aan te komen met als onderwerp haar schilderijen. En daar dan weer leuke gedichtjes bij gemaakt. In het Engels dat wel want het moet internationaal aan kunnen slaan. Je weet maar nooit hoe groot haar netwerk is. En daarvoor kunnen we dan weer mooi het algoritme gebruiken voor eigen voordeel. Dat kan het algoritme nou weer niet en de mens wel. Van de nood een deugd maken, buiten de doos denken, omdenken. Noem het maar creativiteit.