Samenhang

De klacht is al jaren , te weinig samenhang in onze samenleving.

Regelmatig worden er vragen gesteld over hoe dit toch komt.

Het ‘Touwtje uit de brievenbus’ verhaal van Jan Terlouw, raakte in eerste instantie nog een gevoelige snaar bij velen.

Er was herkenning  van dit beeld. Een beeld dat ook afstamt uit de tijd dat nederland nog verzuild was. Na de tweede wereldoorlog een  fase van wederopbouw. Met elkaar , samen ,bouwen aan herstel van een kapotgeschoten samenleving. Een gezamenlijk puinruimen en opbouwen van nieuwe woningen.binnensteden en de wederopbouw van een heel industriesector.  In Europees verband de opzet van de EU. Bijpassend politieke stromingen zorgen voor grote groepen mensen dat men zich blijvend kon herkennen in de eigen zuil, gemeenschap waarbinnen dat vertrouwen vanzelfsprekend was. Er waren zelfs banken die zich met hun activiteiten voor  specifieke groepen inzetten. Het waren nutsinstellingen met een beperkt mandaat en een dito maatschappelijke opdracht.Onder internationale druk van het neo liberalisme werden de eerder beschermende beperkingen hiervan opgeheven om mee te kunnen spelen op de wereldmarkt. Diezelfde markt kreeg steeds meer zeggenschap op de regelgeving, de politieke agenda en de grote lobby voor meer vrijheden om  op de financiële markten mee te kunnen gaan doen. Het hek was van de am, de grip op de samenleving door het bedrijfsleven nam toe.

Hiermee werd de tweedeling steeds groter en werden sociale aspecten en vooral samenbindende mechanismen in onze samenleving ontmanteld uit kostenoverwegingen. De verzuiling en daarmee de eigen herkenbaarheid ergens bij te horen verdween met het sterker worden van de marktwerking. Die wereldwijde, neo liberale , opmars van zij die geloven in het heil van de markt heeft als een splijtzwam ervoor gezorgd dat het  grote  ‘:Dikke Ik’ gevoel is ontstaan. Notabene door onze huidige liberale premier als modeterm geïntroduceerd. Inkomensverschillen worden groter en groter. Opleving van de economische groei wordt blijvend ongelijk verdeeld. De happy few ‘HAVES’ en grote groepen ‘HAVE NOTS’ drijven steeds verder uit elkaar met als gevolg toenemende interne spanningen binnen Europa, en de landen zelf. Dat hierbij gemakshalve al jaren  een PVV kan gedijen met een retoriek die alles vertaald naar wij/zij denken is eigenlijk een gotspe want daar zit ons probleem echt niet. Het probleem zit hem in het eenzijdig vasthouden van het electoraat aan een partij die neo liberale koers blijft varen.

We zullen moeten breken met dat geloof in liberale politiek en martkwerking in zorg en onderwijs anders voorzie ik dat de spanningen op zeker moment onoverbrugbaar worden. De eerste tekenen daarvan worden al zichtbaar in hoe de burger de afgelopen decennia  de politiek steeds meer is gaan wantrouwen. Ook hoe de politieke wil ontbreekt om tot formatie van een kabinet te komen is daar een signaal van. En zo zijn we weer terug bij het Touwtje uit de brievenbus dat, als we niet oppassen niets anders zal blijken te zijn dan een lont in het kruidvat. Het wachten is op het moment dat het zal worden aangestoken.

Fijne dag allemaal.