Begrenzing (Mitsrayim)

Alles heeft zijn eigen tijd

elk begin een einde

omdat ieder einde een nieuw begin kan zijn

en zelfs de cirkel ook een oorsprong kent

heeft alles zijn begrenzing

en niemand weet waar deze ligt

we weten

wat niet mag

wat moet worden gedaan

wanneer we moeten stoppen

of juist verder moeten gaan

we weten

wanneer de liefde zuiver is

of enkel ijdelheid

de vrijheid overschreden

berouw zich vertaalt in spijt

er is een aanvang in ons bidden

er komt een ‘amen’ op het eind

er is onzuiverheid in vloeken

wanneer ons zicht op Hem verdwijnt

er is een grens aan wat we zien

soms zijn we horend doof

of vertwijfeld in gebed

ervaren we een kloof

tussen vrezen en vertrouwen

tussen de liefde en de leegte

tussen kennen en vergeten

tussen zonde en berouw

haaks op ons tijdelijk bestaan

ligt er een dwarsbalk over ‘t leven

waar Hij ons voorging in dienen

in het wassen van de voeten

in enkel liefde geven

en toen Hij opstond uit Zijn graf

heeft Hij het zwartse zwart doorbroken

en de begrenzing opgeheven

opdat wij ,zijn maaksel,

door Zijn licht werden doorstoken.

Enkel zijn licht kent geen begrenzing

Hijzelf is het begin en eind

van niets tot alles wat nog zijn zal

Alfa en Omega

Zijn onuitsprekelijk nu

is tevens eeuwigheid.