Vandaag was te heet voor de tijd van het jaar. Het is al langer te warm en in toenemende mate zie je de bomen, amper groen alweer verkleuren naar lichte herfsttinten. Puur door gebrek aan water. Tel daarbij op het heerlijk nat maken van de stoeptegels, want bijna iedere tuin is tegenwoordig een geplaveid kaveltje met slechts hier en daar een enkele bak groen. Het zou al volstaan om slechts die bakken met een gietertje te begieten maar nee, we hebben immers een buitenstaan en een slang en een spoeier dus zetten we die gewoon driekwartier lekker aan. Intussen loopt het meeste water ongebruikt weg via het plaveisel richting afvoerputje langs straatkant. Iemand erop aanspreken is vragen om een knal voor je kanis. “Hoezo, ‘t is toch mijn eigen water, heb ik toch zelf voor betaald? Waar bemoei jij je mee!”
En zo attendeert Vitens ons vrij zinloos erop dat ze de aankomende zomer echt vrezen voor een watertekort. Ze moeten immers nu al de druk verlagen zodat er bij iedereen toch nog water uit de kraan kan komen. Verlaagden ze maar eens een keer niet de druk, lieten ze het maar een keer gebeuren. Geen aanpassingen aan waterdruk tijdens het waterspitsuurtje elke avond tot er inderdaad echt niets meer uit de kraan komt. Eens kijken hoe snel men dan het gedrag aanpassen wil. Beetje zuur stukje maar eerlijk gezegd erger ik me best wel aan de gretigheid en vaak ook onnadenkendheid van sommigen.
Laten we wat meer naar elkaar omkijken en let een beetje op elkaar, ook in deze zaken.
De Schrijvende Hollander 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.