18 april 2020

Het was een rare week. Mijn moeder was plotseling overleden en de familie verzamelde zich in het ouderlijk huis. Om afscheid van haar te nemen. Om vader te troosten. Om vrienden te zien die ook geschrokken waren van dit zo onverwachte afscheid. Duidelijk werd daarmee ook hoe geliefd ze was en hoe iedereen haar lach herinnerde en haar vrolijkheid en openheid. Dit terwijl in de intimiteit van het gezin mijn moeder tamelijk gesloten kon zijn. Ze liet niet veel van haar binnenwereld zien of merken. Ze verwerkte als een echte binnenvetter alles in zichzelf. Ze leek veel dingen naast zich neer te leggen, met een masker van nuchtere verbetenheid kon ze zichzelf groter houden dan ze werkelijk moet zijn geweest. Het zal een familietrek geweest zijn. Ik herken wel iets van dat aspect in mezelf. Zoals gezegd de dag van haar begrafenis naderde en wij ,de familie en vrienden, droegen haar ten grave. Na een dankdienst voor haar leven ging de rouwstoet naar de begraafplaats. Daar werd ze in de kring van haar geliefden in de aarde gelegd. Nog voor we ons helemaal hadden omgedraaid en het graf verlaten hadden stonden gemeentewerkers met een shoveltje klaar om het graf dicht te schuiven. Wij, overmand door de heftigheid van het verdriet en bezig met de gasten een hand te geven die ons nog wilden condoleren, hadden dat niet eens door. Het was een oude vriend van me die er erg op aansloeg en het later in vertrouwen tegen me zei dat dat hem zo’n pijn had gedaan. Uiteraard snapte ik het maar …. zei ik toen toegen hem. Dat graf moet wel dicht hoor!

Eenmaal terug gereisd naar huis kwam ik op mijn slaapkamer een grote sprinkhaan tegen die op mijn kussen was gaan zitten. Ik heb dat altijd als een teken beschouwd. Sinds die tijd heb ik diverse projecten ondernomen op internet onder pseudoniem. Locust Wind.

Uit Bullet the blue sky van U2 zijn me deze zinnen altijd bijgebleven.

“In the locust wind comes a rattle and hum
Jacob wrestled the angel
And the angel was overcome
You plant a demon seed
You raise a flower of fire
See them burning crosses
See the flames higher and higher”